Paars en rood

De rust is wedergekeerd.

Ik deed een paar dagen rustig aan. Ruilde zelfs een hospice dienst en zag af van bezoekjes aan de kringloopwinkel. Rick deed de boodschappen en de huishoudelijke klussen. Ik hoefde slechts mooi te wezen en mezelf te laten genezen. Dat laatste ging goed en er traden geen nabloedingen op.

Gistermiddag deed ik wel een middagdienst in het hospice en dat gaf geen probleem met de arm. Met mijn collega vrijwilliger kreeg ik een gesprek over fototoestellen en de korte levensduur ervan.

Maar ik heb nog een pocketcamera liggen die ik nooit meer gebruik. Die mag je gewoon hebben en heb je er in ieder geval een in reserve.

Hoe aardig is dat?

Vanmorgen weer naar Rataplan. Ik ga om de dag even kijken of er nog kleding is die ik kan gebruiken in Spanje. Ik leg een voorraadje aan want in Spanje kan ik passende nieuwe kleding al moeilijk vinden vanwege mijn lengte en in de tweedehandswinkels is dat niet minder.

Maar er was niets dat me aansprak. Wel zag ik een leuke draaistoel waarvan Rick al een maand roept dat ik daar naar moet uitzien. En wat doet het universum dan?

Een mooie paarse draaistoel die heerlijk zit. 

Helemaal tevreden.

De vriendin uit Drenthe stuurde nog een foto van de brand. (gemaakt door een buurman) De foto is vlak nadat wij de Panda weghaalden die naast het houten schuurtje rechts geparkeerd stond. De brandweer is dan nog niet gearriveerd.

Met groeten Ton