Pang

Zondag legden we wat bezoekjes af. Dat is wel een voordeel als je over een auto beschikt, want dan kun je wat makkelijker combineren.

Eerst haalden we een boek af dat we besteld hadden bij de vrouw die ons in 2017 Japanse les gaf. Zij schreef een boek over de moeder van haar Japanse vriend. Deze vrouw werd afgestaan en geadopteerd door een Geisha in de tijd van de Japanse bezetting in China.

Een uur is dan natuurlijk te kort om bij te kletsen. Trouwens vier uur ook.

Maar om drie uur reden we naar Egmond Binnen waar we de zestigste verjaardag van een vriendin bijwoonden.

Op de weg tussen Heiloo en Egmond stond het water tot op het fietspad

en ook grote stukken weiland stonden onder water na de stortbuien van de dagen ervoor.

Dat dit fietspad blank stond kan ik me maar van een keer eerder herinneren en dat is minstens 25 jaar geleden.

Voor de jarige bracht ik planten mee uit Spanje en natuurlijk kreeg ik weer een stek mee voor de Zuid- Europese tuin.

Het voordeel van de beperkingen van het aantal bezoekers is dat we even rustig konden bijpraten.

Leo doet het geweldig hier en lijkt zich steeds minder druk te maken om al de omgevingsgeluiden en de hoeveelheid aan honden, katten auto’s, mensen en wat al niet meer. Toch gaat Rick onverdroten door met de training.

Het hondje blijft maar trekken aan de lijn tijdens het uitlaten, gelukkig al lang niet meer zo hevig als in het beging maar toch.

Dus startte Rick opnieuw met snoepjes om Leo te laten ‘volgen’. Ook de ‘blijf’ oefening wordt gedaan en dat was dan weer vermakelijk.

Rick heeft Leo geleerd om als Rick PANG zegt, te gaan liggen alsof hij is neergeschoten. Dat doet hij zo goed dat hij bij het begin van de training, als Rick snoepjes pakt, al meteen voor dood gaat liggen.

Daarmee schiet het nieuwe commando nog niet echt op.

Met groeten Ton