Sommige dingen wil je niet weten

Uiteindelijk wordt het overal een bende met dat geschilder. Ook komen we extra klusjes tegen maar dat is dan wel weer goed. 

Na ruim tien jaar hadden we een paar maanden geleden contact met de aannemer. En dan bedoel ik de aannemer die failliet ging tijdens de bouw van Los Zuecos. Dat was niet leuk indertijd en kostte ons ook nog wel wat extra geld, maar no hard feelings want soms gaan die dingen zo en er was geen opzet of kwade wil in het spel.

We maakten een afspraak om in Muelle Uno in Malaga af te spreken en samen te lunchen.

Dat was niet alleen heel gezellig maar we aten ook nog eens heerlijk en......we werden getrakteerd. 

“Tja, ik kan het niet goed maken maar vond het wel gepast om jullie te trakteren.”

De stad. Ach, wat vinden we er nu van? 

De haven is heerlijk en misschien nog wel het leukste was dat het er niet druk was. Jammer voor de horeca en de touristische sector in het algemeen maar zonder die mensen massa kun je gewoon een restaurant inlopen of op een terrasje gaan zitten. Ook kon je tussen de mensen door de haven zien met, hoe heerlijk moet het zijn om geld te hebben, een prachtig jacht. 

J

Zonder de altijd aanwezige gigantische cruiseschepen kon je ook verder kijken dan de haven.

En natuurlijk beseffen we hoe bevoorrecht we zijn om hier wél te kunnen zijn.

In ieder geval maakten we een nieuwe afspraak en brengen de bouwer en zijn vrouw een bezoek aan ons huis.

Anyway. Tijdens het schilderen van de kast zagen we dat het dakje niet was afgedicht met Gaucho. Gaucho is een verf die o.a. muren en daken waterdicht afsluit. 

Ook het huisje van de waterpomp lekte en die twee klusjes pakte ik vandaag op. 

Ook werd in de grote stad heel duidelijk dat de auto een wasbeurt verdiende en daarvoor kon ik vanmorgen mijn verjaardagskado uit de kast halen.

Ze blinkt weer van binnen en van buiten.

Ook De Klompen moesten van de muur en dan wordt duidelijk hoe de kleur verschoten was.

Die werden door Rick onder handen genomen. Nu nog rode neuzen en zwarte strepen.

Heerlijk als de muren weer fris in de verf zitten. Vlekken en beschadigingen weer lekker weggewerkt. 

Groarrrrr, nu zit er weer zo’n vlek op de hoek bij de badkamer, hoorde ik Rick uitroepen, zeker van die kat.

We hebben hem of haar al eerder voorbij zien komen, de genetkat. En juist ook gisteravond liep ze een paar keer langs het raam en vanmorgen dus ineens weer eenzelfde soort vlek op dezelfde hoogte op dezelfde plek. Beslist een geurspoor.

Hoe krijgen ze die daar?

Tja, je wilt het niet weten maar ik denk dat er driftig met de klieren op het achterwerk tegen de muur wordt gewreven.

Heb er maar een plant voorgezet. Mocht ze in het vervolg alsnog willen smeren zit het niet zo in het zicht.

Met groeten Ton