Toch wel

Een mooie zonsondergang gisteravond. Veel wolken maar daar moet die regen uit komen waar ik altijd op hoop.

Ook al was het project met de slangen en de opvangbak op de weg mislukt sloot ik de slang gisteravond toch maar aan. Je weet het maar nooit of er toch nog iets van water doorheen stroomt.

Vanmorgen vroeg werden we wakker van het ruisen van de regen. Dat betekent dat er veel water via de weg naar beneden stroomt. Zo gauw het licht was stapte ik uit bed om te kijken en ja.......er kwam water via de slang de tuin in.

Vervolgens op de weg bij de waterfuik kijken.

Daar kolkte het water tegen aan. Eigenlijk had ik dit kunnen weten: het water komt altijd met kracht naar beneden en hoopt op bij een stuw. 

Ik was duidelijk in mijn sas ook al liep er veel water langs. Trouwens er liep weinig water onderdoor en dat kwam dan weer omdat er behoorlijk wat zand mee stroomt wat de ruimte onder de trechter deed dichtslibben. Net als de slang dus daar moet ik ook over nadenken.

Omdat het later wat minder hard regende en de opstuwende kracht minder werd zette ik links een plastic zak met zand neer waardoor er meer water de trechter in stroomde.

Goed, ik weet nu dat het werkt en kan gerichter aanpassingen maken.

Er zat 18 millimeter water in de regenmeter en daar ben ik heel tevreden mee want er was maar 6,4 voorspeld en daarbovenop ook nog eens dat extra water dat de tuin in kwam.

In de loop van de ochtend knapte het op en werd het zonnig. Tijd voor een klus.

Vanwege het succes wil ik de voormalige vijver groter maken. Omdat de Tijgermuggen hier oprukken besloten we om van de kuil die ik hakte geen vijver te maken. Maar wat doe je met zo’n gat? Vullen met compost en daarna beplanten.

Het groeit er als een tierelier en omdat er nog heel veel ruimte rond de vijver is dacht ik dat het wel mooi zou zijn om wat meer groen aan te brengen.

Dus hakken. Rustig aan, elke dag een stukje en als de vorm en de grootte me aanstaan opvullen met compost.

Met groeten Ton