Denk

Van de hortulanus kreeg ik in juni een stekje van de Palmbegonia. Omdat ik niet al mijn groen schatten in het vliegtuig naar Spanje kon meenemen bleef de begonia in Den Helder.

De hortulanus voegde nog wel een wedstrijdelement toe: kijken wie hem het eerst in bloei krijgt.

Kreeg ik gisteren een appie van de vriendin die af en toe in ons appartement verblijft.

‘Er bloeit een plant.’

Tuurlijk stuurde ik de foto door naar de Hortus en... it’s not Ton first but second. En dan eigenlijk niet Ton maar de vriendin.

Afgelopen zondag was er regen voorspeld. 3,3 Millimeter. Nu ben ik blij met alles maar drie mil is niet veel.

Het universum was het waarschijnlijk met me eens en liet 12 millimeter vallen. Kijk, daar heb je wat aan.

De lijst met achterstallige klusjes groeide sterk aan en er vallen ook weer klusjes af die we hebben afgevinkt.

Zo maakte ik eindelijk dat kussen voor Rick waar hij lekker zacht op kan zitten.

Een karweitje dat slecht 40 minuten duurde en dat is inclusief de 30 minuten van het wasprogramma.

Omdat de naaimachine uit de kast was meteen maar aan klus twee: een hoes voor Leo’s mandje. Ook al staat er op het etiket dat het mandje in de wasmachine kan is eigenlijk na een wasbeurt de vorm er al aardig uit. Het etiket heeft dus gelijk: het mandje kan in de machine maar dan kan ook de hond erin. Je weet alleen niet hoe die eruit komt.

Ja, maar hoe maak je een hoes voor een hondenmand?

Als ik van de lap stof de vier hoeken tegen elkaar aan zet, kom ik een aardig eind in de richting.

Nou nee, dus. Verkeerd ingeschat.

Er moet aan getornd worden om er weer een platte lap van te maken. En ik dacht slim te zijn en naaide met een kleine steek voor de stevigheid.

Dan eerst nog maar eens goed denken. Denk. Denk.

Hé waar is Leo? Die moest binnen blijven vanwege het schilderwerk. Hij lag niet in de woonkamer en dat is raar want daar zat ik en waar de baas is is Leo.

In de slaapkamer, waar hij eigenlijk helemaal niet mag komen lag meneer lekker in de zon.

Denk. Denk. O, als ik eerst eens een patroon maak.

Ik pakte een stuk papier en vouwde de ‘zestien vierkantjes’. Of ik weer op de kleuterschool zat.

Daarmee kwam ik er niet uit en vouwde 64 vierkantjes. Knipte waar ik dacht dat dat nodig was om het papier tot een hoes te kunnen vouwen.

Na enkele pogingen is dit het geworden.

Morgen verder.

Rick begon ondertussen met het schilderen van de keermuur. Dat doen we met gewone latex in tegenstelling tot het huis dat we met KEIM doen en dat speciaal besteld moet worden.

Met groeten Ton