dinsdag 12 januari 2021

Ook een beetje voor mezelf

Gisteravond een prachtige donkere lucht waar ook nog eens regen uitviel en zelfs twee stukjes regenboog te zien waren.



Ook nu is het resultaat van de foto zoveel minder dan wat moeder natuur ervan had gemaakt. De regenboog bestaat maar nog maar uit twee kleuren en de tweede is nauwelijks te zien.

We horen ze regelmatig: uilen. Als ik ze van nabij hoor, ga ik zo stil mogelijk naar buiten om ze goed te beluisteren. Er zitten verschillende soorten maar hoe stil ik ook doe bijna altijd vliegen ze weg voor ik goed en wel buiten sta.
Tegenwoordig horen we ze niet meer. Niet omdat ze er niet meer zijn of geen geluid maken, maar omdat Leo als een gek gaat blaffen en die is altijd net sneller met reageren dan dat wij de uilen horen.
Tijdens de laatste sanitaire stop met Leo horen we ineens het scherpe skrie van een uil. Leo gaat tekeer, trekt aan de lijn en wil noch plassen noch poepen.  Na tien minuten een tweede poging. Hij was nog wel alert, maar deed uiteindelijk toch wat er gedaan moest worden.

Vanmorgen was het weer prettig genoeg om te doen wat ik wilde doen. Namelijk de goten schoonmaken die langs de asfalt weg lopen. 

Dus zocht ik de spullen bij elkaar die ik nodig had en bracht ze naar de auto en dan zie ik uit een ooghoek wat geels in het rooster aan de voorkant.


Een puttertje. Vreselijk vind ik dit. En ik begrijp het ook niet helemaal want we rijden eigenlijk alleen maar op de secundaire weg en daar kunnen we niet harder dan maximaal 50 km maar gemiddeld is het maar 40 km. En.... zijn kopje steekt van voren uit het rooster. Alsof ik hem heb ingehaald.
Om het beestje een beetje recht te doen heb ik hem in het hart van de composthoop gestopt zodat het goede uit hem weer opgenomen kan worden in de kringloop van de natuur.

De gemeente komt die goten om de paar jaar schoonmaken, maar nu zitten er op een behoorlijk aantal plekken ophopingen van stenen, aarde en bladeren waardoor er veel grind en modder over de weg loopt. En omdat het nu allemaal lekker nat is, is het spitten niet zo zwaar.
Ach en ik doe dit werk deels omdat het me ook wat oplevert: aarde gemixt met geheel of gedeeltelijk gecomposteerd organisch afval. En dat gebruik ik dan om de grote plantenbak tussen ons en de buren aan te vullen.


De bak is wel toe aan een opkikker. Zo zag hij er vorige week uit. De tegelrand is in het echt een keurig rechte rand maar vanwege de panorama opname is er wat vertekening ontstaan.
Morgen waarschijnlijk het resultaat van mijn inspanningen.

In ieder geval ga ik vanavond tevreden naar mijn bedje.


Met groeten Ton

Geen opmerkingen:

Een reactie posten