Beroerd

Geen verzwaring van de Corona regels ook al lopen de besmettingscijfers na de feestdagen ook hier op. 

Daar zijn we wel blij mee, niet met de oplopende cijfers natuurlijk, want ook al leven we zonder problemen bijna als Dos Ermitaños, het is toch fijn om de boodschappen aan de kust te kunnen doen waar de keus groter is en de prijzen lager.

Vanmorgen kochten we een handdoeken/droogrekje voor in de badkamer. Na de aanschaf van de nieuwe wasmachine besloten we om de droger naast de wasmachine te zetten. Daarmee vonden we dat de ruimte die overbleef te klein was voor het (be)staande wasrekje. Dus iets voor aan de muur most er kommuh. En dat koop je niet in een plaatselijke winkel, dat moest in het grote winkelcentrum gebeuren.

En een nieuwe waterkoker. 

Hoe lang kan je je ergeren aan niet functionele gebruiksvoorwerpen?

Nou ik als zuinigerd heel lang. De waterkoker die we hebben schenkt wel zo beroerd dat ik bij het voorzichtige opgieten van mijn superkleine koffiefiltertje er bijna net zoveel water naast gooi als dat er in het filter komt.

Ik herinner me nog dat mijn zus vorig jaar vroeg ‘Doe ík iets niet goed of schenkt die kan zo beroerd?’

Het is die kan.

Waarom koop je dan geen ander?

Tja.

Ontwerpfout zou ik denken. De witte koker heeft een bolle tuit en dat schenkt vreselijk. De zwarte heeft een holle tuit en daarmee, probeerde ik vanmiddag, kan ik hem als ik wil, druppel voor druppel leeggieten. 

Voor ons is het een van de grote voordelen van het klimaat in Andalusië: na regen is er zonneschijn. En dan bedoel ik ook dat er zonneschijn is. 

Helder zicht op zee. Er waren nog wel wat witte kopjes op de golven, niet te zien op Ipad foto, maar de bruine vlek in de baai van Torre del Mar is goed waarneembaar. Het is het modderige water dat uit de rivier komt na hevige regenval. Duidelijk voorbeeld van erosie. 

Uiteindelijk zat er 66 mm regen in mijn regenmeter en dat is best veel en gelukkig viel dat in een zeer rustig tempo. In het binnenland kan er plaatselijk veel meer zijn gevallen met kolkende bruine rivieren als gevolg.

Ook te zien is dat de wolken niet boven zee hingen maar boven het land. Soms zijn we mazzel en zitten die wolken wat verder inland zoals vandaag, maar soms zitten we er net onder. We zien dan vanuit De Klompen wat plagerig de zonnige kuststrook.

Na regen is er ook altijd wel werk te doen.

Het onverharde deel van onze toegangsweg heeft een aantal kleine stijgingen en dat betekent dus ook dat er lage delen zijn. Naar die laagste punten stroomt het regenwater dat zand en stof mee neemt en zich daar dan ophoopt. Als je met de auto door de modder rijdt, druk je die weg en ontstaat er aan de zijkant een dijk. Daardoor loopt het water niet meer de berg af en wordt het probleem erger. 

Dus toog ik met spade, pikhouweel en hark ten strijde.

 

Eerst spitte ik een laag modder weg, vervolgens maakte ik een doorgang in de middenstrook van de weg en daarna een kanaaltje door de berm die alsmaar hoger wordt. Daar kan het water, in ieder geval de komende regenperiode weglopen.

Op de wat vlakkere stukken ontstaan kuilen. Daarvan vulde ik er twee op met kleine stenen en modder die ik meenam van het eerste klusje.

Ook hier hergebruik dus.

Met groeten Ton