Wel of geen gezinsuitbreiding?

Willen we nou echt een hond? En zo ja waar moet een asielhondje dan aan voldoen?

Ja, we willen echt een hond ook al zal dat op zijn tijd met ons leven regelmatig aanpassen en slikken zijn. Het leven zal niet alleen meer om ons draaien.

We zaten gisteravond nog eens over Leo te denken en dan komen er alleen maar vragen naar boven. Kan hij in de auto, heeft ie geen voedselnijd, kan hij een tijdje alleen zijn, heeft ie wegloopneigingen, is ie redelijk sociaal, knaagt hij aan dingen?

Als de antwoorden op deze vragen naar ons zin zijn zouden we hem wel willen adopteren. Moet het natuurlijk ook wel een leuk beestje zijn.

Met deze vragen gingen we dan vanmiddag op pad. We waren er trouwens de hele dag opgewonden van.

We mochten Leo thuis bij de fosterfamily zien. Aardige mensen waar we een uur mee spraken en in de tussentijd contact konden maken met een keurig opgevoed hondje. Wel een blaffie bij binnenkomst maar na een commando was hij stil. We liepen naar het terras waar we gingen zitten en we Leo een koekje gaven.

Hij kreeg even aandacht en toen ging hij rustig in de kamer liggen om wat te likken aan zijn lege zakkie. Een poosje later kwam hij even kijken en na een aai ging hij naast ons op de grond liggen.

Het is een rustige hond, kent verschillende commando’s en voldoet aan de hierbovengestelde voorwaarden. Ook is hij goed met andere honden en met katten.

Kortom: WE PROUDLY PRESENT  LEOOOOOOOOOO.

Acht maanden oud, elf kilo, volledig ingeënt en gecastreerd (gisteren) en we vinden hem nu al leuk.

De komende dagen de uitzet voor elkaar maken en dan kunnen we een afspraak maken om hem op te halen.

Met groeten Ton