Te smerig voor woorden

Tijgermuggen. Wat een ellende. 

Gewone muggen zijn al niet fijn maar die steken pas tegen de avond.

Tijgermuggen daarentegen zijn de hele dag onprettig aanwezig. En wat ook nog is. Een gewone mug lijkt zich bij het landen op een lekker mens eerst even te oriënteren voordat ze steekt waarin je dan net even tijd hebt om een rot klap te verkopen.

Tijgermuggen komen aan, landen en steken. 

Maar waar komen die krengen dan vandaan, wilde Rick weten. Het is toch kurkdroog.

Weetikut.

Vanmiddag plukte ik een beetje aan een struik en binnen de kortst mogelijke tijd was ik tig keer gestoken. Het stikte er van de muggen.

Nu staat onder die struik de emmer met de picudo rojo val. Ik tilde de deksel op en zag wel een miljoen larven en honderden muggen die als een wolk de emmer uit zag schieten.

Oei, ja. Muggen hebben stilstaand water nodig voor de voortplanting.

Eigenlijk heb ik dit probleem al eerder aangepakt en deed ik wat biologisch gif in het water zodat de picudos Rojos en de muggenlarven meteen doodgaan als ze in het water komen. Maar dat maakt geen deel uit van een wekelijkse routine. En dat zou het wel moeten zijn want dat gif is met een week uitgewerkt.

Wat nu?

Ff op internet gekeken en een laagje olie op het water zorgt ervoor dat de muggenlarven stikken. De Picudos trouwens ook. Niet fijn maarrrrrrrr........

De kleur van de emmer doet er al geen goed aan maar het is een poel des verderfs.

Niet alleen de tuin trok me naar Los Zuecos. Ik wilde ook graag vijgenjam maken en de Perseiden zien.

De vijgen mag ik plukken bij een Deens echtpaar dat aan het begin van ons weggetje woont. Vanwege Corona is er trouwens niemand van die familie aanwezig dus ga ik er maar vanuit dat de toestemming ook dit jaar geldt. Wel heb ik een klein probleem: door onze afwezigheid heb ik onvoldoende potjes.

Gistermiddag ging ik op viste bij een Nederlands echtpaar en daar kreeg ik vijf flinke potten en........ en bak vol rijpe paarse vijgen.

Dus kon ik vanmorgen aan de slag.

Ik kookte twee pannen. Een met geelgroene vijgen die ik gisterochtend had geplukt en een met de paarse die ik kreeg.

Het verschil is te zien.

Maar nog had ik onvoldoende potjes. En nu?

Een lege waterfles bracht uitkomst. Ben wel nieuwsgierig hoe ik de nogal dikke purée er uit ga krijgen.

De komende dagen moet Malle Piet de glascontainers maar eens bezoeken.

Met groeten Ton