Nee, dat tuinwerk ligt op zijn gat

Mijn hemel, wat is het heet.

Er zit altijd wel iets op mijn schouders waar ik tegenop zie.

Betaal jij dan ook meteen de wegenbelasting, vroeg Rick.

Hellup.

Dat zijn van die dingen die Rick altijd doet. De belasting moet normaal gesproken voor eind mei betaald worden maar vanwege de C was de termijn verlengd tot 31 juli.

Dus toog ik de dertigste vol goede moed naar het Patronato in Torrox.

Nee, u mag alleen het kantoor in als u een afspraak heeft.

Groaar.

Ik maakte een foto van het papier met de mogelijkheden om een afspraak te maken en ging naar huis.

Het makkelijkst was per e-mail en ik kreeg keurig bericht terug.

Daar heeft u geen afspraak voor nodig. Stuur uw matricula ( kenteken nummer) en u krijgt de aanslag per mail toegestuurd. 

Makkelijker kan niet. En bijgevoegd de driehonderd manieren om te betalen waar voor mij een manier overbleef: met het geprinte papier met een Qcode naar de bank te gaan. Maar dat kon niet dezelfde dag omdat de banken na twee uur gesloten zijn.

Dus ff printen. Oempfgg. Inkt patroon is na vijf maanden niets doen volledig ingedroogd.

Dus gisterochtend eerst maar naar vrienden om te printen. Dat is dan weer leuk want meteen even kletsen en een kopje koffie.

Door naar de bank in Cómpeta.

In Spanje wordt veel betaald via het pinautomaat. Maar dat is dan best weer ingewikkeld.

Kom, dacht ik, rustig blijven en beginnen maar ergens halverwege moest ik toch afhaken. Dus de bank in en hulp vragen aan een medewerkster.

Die vulde van alles in maar liep vast op de betalingsmethode. 

Heeft u cash?

Nee maar dat kan ik wel pinnen in de pinautomaat. Dat deed ik en overhandigde haar het geld dat ze meteen weer door de scanner haalde om te zien of het niet vals was.

Ik kreeg het wisselgeld terug en klaar.

Helemaal blij, want geen boete vanwege te laat betalen, schoof ik twee euro over de balie voor een kopje koffie maar dat mocht ze niet aannemen.

Ze was wel zichtbaar verrast.

Dat koste dus bijna een hele dag en de rest vulde ik met jam maken.

Vijgenjam, citroenjam en druivensap.

De citroenjam is mislukt. Zo bitter als gal. De vijgenjam en druivensap zijn heerlijk.

s’Avonds plukte ik Pijnboomappels uit de bomen.

Tevreden met de opbrengst. Een deel ga ik in het najaar planten op de helling en een deel dop ik om de pitten te eten.

Vannacht moest de airco aan. Het bleef dertig graden en dat staat een goede nachtrust in de weg.

Vanmorgen vroeg op en meteen de tuin in waar ik dit groene paartje zag die nieuwe insecten maakten..

Omdat de temperatuur langzaam opliep tot 34 graden deed ik slechts lichte klusjes. Ik knipte wat verdroogde planten af en maakte stekken van de datura. Ruimde nog wat potten op dronk tussendoor liters water en hing de middag op een ligbedje in de schaduw.

Pas tegen de avond ging ik weer naar buiten.

Daar zag ik dat het vrouwtje haar eitjes aan het afzetten was. Weet trouwens niet of dit beesten zijn waar van ik er veel in de tuin zou willen hebben.

Anyway.

Na drie dagen voel ik me al een soort van Remi. Ik weet het: het slaat nergens op. Rick en ik bellen minsten vijf keer per dag en ik kreeg al drie uitnodigingen voor koffie en een etentje.

Zo direct amandelen plukken.

Met groeten Ton