14 Juli

Al vijf jaar een speciale dag zelfs zonder militaire parade of publiek.

Een paar dagen al probeer ik, op terugweg van de hospice, een glimp op te vangen van de komeet Neowise maar zonder resultaat.

Dan maar een gracht bij nacht.

Vandaag een vrije dag. Ik maakte een rondje langs de kringloopwinkels en kwam deze Hindutempel tegen. Den Helder blijft verbazen.

Ik was bij het zien ervan net zo verbaasd als bij mijn ontdekking van de Hortus met zijn Japanse tuin.

Trouwens afgelopen weekend maakte ik daar ook nog wat andere foto’s.

De Marsdieppasage. De bogen kwamen vrij bij de ontmanteling van een winkelcentrum en zijn hier mooi hergebruikt.

Het plantenwinkeltje met bij de gele pijl de lantaarnplantjes.

Dit seizoen zijn er stijlkamers gemaakt met planten die in een bepaalde tijd in zwang waren.

De gastheer in zijn domein.

Terwijl Rick op de winkel paste liep ik niet alleen rondjes door de tuin om te kijken of de bezoekers zich aan de Corona regels hielden maar maakte ik steeds rondjes door de kassen. Het leek me leuk als de vlinders op de oranje Hibiscus bloemen zouden gaan zitten zodat het zou lijken of er gaten in de vleugels zouden zitten. Maar nee, die bloemen zijn zeker niet aantrekkelijk.

Nou ja. 

Verder met vandaag.

In de tijd dat we op Texel woonden ben ik meeuwen meer gaan waarderen. Het zijn prachtige dieren. Wel wat lawaaiig en soms ook lastig dat ze vuilniszakken opentrekken met alle viezigheid van dien. Voor de rest weet ik weinig van ze.

Buurman maakte me een paar weken geleden attent op het gedrag van broedende meeuwen. 

“Zie je die meeuw op de rand van het dak? Die zit op de uitkijk want zijn vrouwtje zit te broeden op dat platte dak en als er gevaar is vliegt hij op om de boel te beschermen.”

Nou zag ik helemaal geen meeuw broeden op het platte dak dus deed het af als bakerpraat. 

Maar wat zag ik gisteren?

Moeder meeuw lekker op het schoorsteentje en the kids soezend op de dakrand.

Oei, had buurman natuurlijk gewoon gelijk.

Jonge meeuwen zijn bruin gespikkeld en onhandig. Zo zag ik de afgelopen week (natuurlijk zonder fototoestel) al verschillende jongen in de winkelstraat die waren uitgevlogen en niet terug naar het nest konden vliegen. Luid piepend om voedsel en moeder krijsend in de lucht.

Toch denk ik dat de jonkies zich wel redden. Vanmiddag had ik mijn fototoestel mee en zag dit jong zeer parmantig stappen met iets lekkers in zijn bek.

Met groeten Ton