dinsdag 21 april 2020

Als een vis op het droge

Ik ben er een beetje klaar mee, ik houd niet van wind en zeker niet van die koude wind in april. Zacht wil ik het hebben.
Nou ja, het universum is er niet om het mij alleen naar de zin te maken en echt te klagen heb ik niet. Zeker niet nu het in Spanje al bijna anderhalve maand instabiel weer is met veel bewolking en zelfs regen. Dat laatste is dan weer heerlijk en geeft me het vertrouwen dat de tuin rond Los Zuecos het wel redt zonder me.

Vanuit ons adelaarsnest hebben we door de langzaamaan groen wordende bomen zicht op de scheepsmasten op Willemsoord.
En omdat een rondje dijk me niet trok, leek me het weer eens tijd om wat ‘stad’ op te doen. En we gingen samen, ook leuk.


Op naar Willemsoord dus.


Ik hoorde laatst dat het droogdok op de werf is gerestaureerd zodat er weer schepen onderhouden kunnen worden.
En ja, er lag een schip op het droge. Trouwens, net als de hele samenleving.


Twee zelfs. Er zijn dus twee dokken. Eigenlijk best interessant om hier eens rond te lopen en er waren ook wat luwe plekjes waar we even konden genieten van de zon.


Ook is er kunst. Knowing by hearth van R de Wint.


Als maritiem leek vroeg ik me af waarom deze verdikking in het touw zit. Zag het ook in de touwen van een andere schuit. Iemand???


In dit glazen gebouw staan de resten van een koopvaardijschip. Het schip is in 1948 ontdekt na het droogvallen van de Noordoostpolder.


Het is in drie stukken gezaagd en staat sinds 2003 in Den Helder.


En dat vind ik dan weer zo aandoenlijk om te zien. Een stukje herstelde scheepshuid.


 Natuurlijk was het er uitgestorven. Nou op de werklieden na dan. 


Een mooie heksenbezem.

Rick wilde meelopen en eigenlijk weet het ik dan al. Er is iets. Dus toen hij voorstelde om via de winkelstraat terug te lopen stopten we niet alleen voor een softijsje maar ook om een Palm te kopen.
Ja, als we hier zo lang moet blijven moeten we het ook huiselijk maken.



Met groeten Ton

9 opmerkingen:

  1. En toen ik vanavond hoorde dat de Vierdaagse niet doorgaat, dacht ik ogenblikkelijk aan jullie. Verstandig om het in jullie hoge huis heel gezellig te maken! Hou vol.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo is dat, je moet proberen om het zo gezellig mogelijk te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Emie, Dat die Nijmeegse niet door zou gaan stond als een paal boven water. Dat ze het lieten afhangen van de regering is strategisch zo dat ze nu maar een deel van de inschrijvingsgelden hoeven terug te betalen. En ja, het gezellig maken van de woonstee gaat eigenlijk vanzelf nu we er zo lang zijn. Is dus gewoon een diepe menselijk verlangen. We houden vol. Met groeten Ton

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Bertie, Planten zijn een aanvulling. Met Rick samen is het al gezellig. Met groeten Ton

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Beste Spaanse Vrienden, om het maar eens ongebruikelijk kort en krachtig te houden: als zelfverklaarde 'vice-président de l'association des fous de palmiers' kan ik het met de aanschaf van deze 'geconfineerde'('lock-down') palm helemáál eens zijn.
    Ben van Bommel (www.ladomaine.fr)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hallo Ton,
    Ik lees al jaren je blog, maar ik heb weinig of nooit gereageerd. Ik geef je nu een antwoord op je vraag.

    De wind laat de kabels vibreren daarom wordt de verdikking aangebracht om het tegen te gaan of te verminderen.
    Met vriendelijke groet,
    Elly Lumsch
    Julianadorp

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Ben, Fijn dat je je in de palmkeuze kan vinden. Het is weliswaar geen Bismarckii. Met groetenTon

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Elly, Dank voor je reactie en de gedeelde kennis. Ik dacht dat het een vorm van slijtage was maar niet dus. Met groetenTon

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het is juist om schavielen(slijtage) van de zeilen tegen de lijn te voorkomen. Ze heten schurftplattings

    BeantwoordenVerwijderen