Hola Ton,
Een week niets gepost, je bent toch hopelijk niet ziek?
Een week niets gepost, je bent toch hopelijk niet ziek?
Nee gelukkig niet maar om in de corona-oorlogstaal te blijven: aan het front weinig nieuws.
Dus wat deden wij zoal in de afgelopen week? Rick werken en ik naar de Hospice. In beide roosters waren wat gaten gevallen. Bij Rick vanwege ziekte en in het Hospice omdat de toch wat oudere vrijwilliger voorzichtig is en liever geen Corona risico neemt. Begrijpelijk en ik vind het heerlijk om iets zinnigs te doen.
Elke avond als we in bed liggen vragen we we aan elkaar voordat we gaan slapen waarvoor we, over de afgelopen dag, dankbaar zijn. De laatste weken is het onder andere dat we zo relaxed met de omstandigheden en met elkaar omgaan. En ik ervaar de rust die over het land hangt als weldadig. Ik hoop van harte dat we deze tijd gebruiken om eens na te denken of de manier waarop we de laatste dertig jaar leefden wel is wat we willen.
Afgelopen donderdag reisde ik met de trein naar Sopraan om een dagje te helpen in de tuin.
Gelukkig duurde de rit maar een kwartier want ik had wel last van ‘treinschaamte’ ook al zat ik helemaal alleen in een coupé.
Nou had ik dat er graag voor over want wat heerlijk om een dagje te tuinieren.
Wel op anderhalve meter afstand van elkaar blijvend.
Ook al ging dat in het heetst van de werkzaamheden ook wel eens fout. Tja, de foto laat duidelijk zien dat dit soms zelfs geeneens geen een meter is (vrij naar Wim Sonneveld).
Wat is het eigenlijk lastig om zo ver bij elkaar vandaan te blijven als kudde dieren. Hoe vaak leg ik even een hand op een arm of schouder, of reik ik iets aan een ander. Zeg, wil je even helpen tillen?
De gezamenlijke tuin van de buren en de Sopraan is op kleigrond gelegen en derhalve lekker vruchtbaar. De vaste planten die er nu drie jaar staan zijn uitgegroeid tot flinke pollen en vragen om gescheurd te worden. Dat deden we onder andere met pollen Spirea, stinkende lis, daglelie, schoenlappersplant en deze grote pol Koninginnekruid. Met de spade hakte ik die in zeven stukken en plantte ze achter de heuvel.
Na gedane arbeid in het zonnetje genieten van cake, koek en koffie.
s’Avonds thuis zat ik heerlijk tevreden en rozig een beetje te dutten.
Met groeten Ton
Mooi dat het jullie zo goed gaat, ondanks de spaanse narigheden en jullie gedwongen verblijf hier. De tulpen staan prachtig! Wat was dat een opkikker!
BeantwoordenVerwijderenDat je hard kunt werken in een tuin, weten wij als geen ander. Het ziet er noest én ontspannen uit.
BeantwoordenVerwijderenHoi Vlasje, Gedwongen in Nederland is niet echt een straf hoor ook al missen we zon, warmte en tuin. Tulpen staan hier ook mooi en.....graag gedaan. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderenHoi Emie, Het tempo ligt inmiddels wel wat lager hoor wat de ontspanning wel ten goede komt. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Ton, wat ontzettend lief om de sopraan een handje te helpen. Het was er in iig heel goed weer voor, een met zon ☀️ overgoten uitgelezen dag aan de foto’s te zien 😎 En volgens mij altijd bere gezellig met sopraan, 😉 weer een hele mooie daad van je. En Rick druk in hospitaal? fijn dat tulpen 🌷 het goed doen. Hier vorige week een bos op de brievenbus met enorm lief kaartje eraan..... op kaartje stond
BeantwoordenVerwijderenEen klein gebaar van medeleven en vrolijkheid in deze lastige tijden. Ik denk aan je! Geen idee van wie maar ooh zo blij mee ze staan er prachtig bij. En zo helpen we elkaar deze bijzondere tijden door. Blijf gezond let op jezelf en op elkaar. Een liefdevolle groet Petra.
Ik denk dat NS blij met je was, Ton. Ze hebben bijna geen passagiers meer.
BeantwoordenVerwijderenWat was het fijn weer hè, echt fijn om in de tuin te werken.