Je hoeft geen eikel te zijn om aan de boom te hangen

Nee er zijn eikels genoeg die je soms wel in een boom zou willen zien hangen, maar die trekken aan de wereldtouwtjes.

Anyway.

Ik plukte tijdens de wandeling van diverse soorten eiken eikels om ze in Spanje te planten.

Ook in Spanje zelf plukte ik er nog een zootje. En wat gebeurt er als je ergens mee bezig bent? Je komt dan van allerlei info tegen over dat onderwerp.

Zo las ik dat er een actiegroep is die eikels plant om delen van Spanje te herbebossen.

Er zijn ook projecten in Cómpeta en Nerja. En daar wil ik wel aan meedoen.

In ieder geval ga ik mijn eigen eikels niet meer in potten zaaien maar regelrecht ergens in de aarde stoppen. Dat zou sowieso beter zijn volgens Peter Wohlleben  en volgens de bellotada Iberica is het slagingspercentage hoger dan met het planten van jonge boompjes.

Maar goed. Er liggen dus eikels van verschillende soorten eiken op tafel. Die liggen er gewoon nog even te liggen tot ik uit mijn ‘het kan morgen ook nog wel’ mood ben. En het kan ook nog wel even wachten want het spul gaat toch pas in het voorjaar uitlopen.

He wat is dat nou?

Een larve.

En die kwam waarschijnlijk via dit gaatje uit een eikel vandaan. 

Www geraadpleegd: het is de larve van de Eikelboorder.

Plaatje van internet.

Wellicht een idee om wat van die boorders naar Washington te sturen of naar Londen of Ankara en ook nog wat naar Den Haag. Voedsel zat daar.

Want een van de dingen die me zwaar vallen is het nieuws. Tijdens de tocht las ik niet of nauwelijks nieuws. Thuis gekomen is er dan toch weer tv, radio, internet en krant. En vrolijk word ik daar niet van. Na een week twijfel ik al weer aan de goedheid van de mens. Maar het zal me niet verbazen als de Homo politicus een ondersoort blijkt te zijn.

Ik denk dat hier ook nog een larve uit gaat komen.

De larven pak ik op leg ik op het terras. Ze dienen dan als voedsel voor de mieren want die slepen ze binnen een paar minuten naar hun hol.

Waar ook voedsel zat zit is in de Algarobboboom. Die bloeit op het moment met kleine bloempjes die nogal weeïg ruiken. Ongeveer zoals de bloesem van klimop. De bijen zijn er dol op en de boom gonst dan ook de hele dag.

De foto’s zijn niet scherp want ja, die beestjes zijn aan het voedselzoeken en niet aan het stilzitten. Maar let op de grote klompen onbespoten stuifmeel.

Ook voor ons is er het voedsel aanbod weer groot en gevarieerd. Maar de roep om snoep is groot en sterk.

Zo waren we gisteren aan de kust. 

Zullen we een sorbet halen aan de boulevard, stelde Rick voor.

Het kostte me moeite en het enige argument voor mij om net niet toe te geven is de prijs.

Kunnen we niet beter bij de LIDL een doos met ijsjes halen.

Het werd een doos met imitatie Magnum.

Meteen na het verlaten van de winkel maakten we er al een soldaat.

Anders smelten ze misschien.

Eenmaal thuis na het uitpakken en wegbergen van de boodschappen hadden we een ijsje verdiend.

En na de lasagne dienden de laatste imitatie Magna (is dit het meervoud van Magnum?) als dessert.

Heerlijk.

Met groeten Ton