Gehavend

Van Bolzano naar Auer, 20 kilometer. 32001 Stappen.

Wat fijn die hogere temperaturen. Want het droog inpakken van een tent behoort tot de geneugten van het kamperen. Net als de stilte die toch eigenlijk bijna altijd rond 22.00 uur over de tenten, caravans en campers neerdaalt.

We sliepen dan ook als rozen alhoewel het vanwege de warmte wel een minuut of tien duurde voordat Morpheus ons in zijn armen nam. Maar dan heb je ook wel wat.

Om zeven uur, we zijn gewoon geprogrammeerd inmidels, de weg op. Het was bewolkt, warm en benauwd. Gelukkig gaan we voor een korte dagtrip met een wasdag.

Ik las op het blog Heen en weer naar de Ardèche hoe in het voorjaar een hevige hagelbui een vroegtijdig einde maakte aan de moestuin gewassen (ook al zijn sommige planten gewoon weer hersteld. Taaie rakkers die het zijn). Gisteren spraken we een appelboer en vroegen hem hoe de oogst was dit jaar. Niet slecht als je van dat plastic gaas boven je bomen hebt want anders had je veel schade van de hagel. 

Onoplettend van mij want er is inderdaad een groot verschil in hoe de bomen en de vruchten er bij staan. En als ik goed had gekeken had ik ook moeten zien dat het blad vol met gaten zat en de appels allemaal met plekken.

Nou de foto getuigt ervan.

Wij hadden het niet op orde gisteren. We kwamen op weg terug uit de stad naar de camping geen supermarkt meer tegen. De campingwinkel had een nogal klein assortiment voedsel bestaand uit wijn en kaas, beetje kort door de bocht. Wellicht om de gasten een duwtje in de richting van het restaurant te geven waar wij dan ook een heerlijke pizza aten.

Maar vanmorgen was het toch wat karig wat er uit de rugzakken kwam: een restje tacochips, vier smeerkaasjes en als pièce de resistance een reep chocolade. Voorwaar een wonderlijk ontbijt en we gingen voor een supermarkt aan de andere kant van de stad. Een kilometer of  zes kunnen we wel overbruggen op onze spekvoorraad, ook al wordt die wel steeds kleiner en kan ik inmiddels mijn wandelbroek uittrekken zonder de knopen los te maken.

Anyway, de fietsroute die we wandelden gaf wel een oversteek naar de stad, maar pas zo laat dat we de daar liggende snelweg niet konden oversteken en we derhalve tig kilometer zouden moeten teruglopen. 

We redden het wel op de restjes dus bij een een racecircuit  namen we koffie en thee mét.

Eigenlijk best lekker, zeker de combi kaas en taco’s. Chocolade heeft genoeg van zichzelf.

We liepen er gesmeerd mee (misschien ook vanwege een paar gejatte appels) en zijn hier ongeveer tien kilometer verder. Ik hou van de steile wanden met zijn op aangeplakte bossen.

De wanden zijn gladgeslepen door de gletschers die vroeger door het dal gleden. Lang geleden en hun plaats is ingenomen door een ‘gletscher van appelgaarden’. 

Vanuit de auto zou je zeggen: wat leuk al die appelbomen en na een uur of twee heb je weer een ander uitzicht. Voor ons is dit inmiddels appeldag vijf.

En sinds gisteren kunnen we het gistende fruit van de hagelschade ruiken. 

Ook al vijf dagen lopen we langs de Adige. Vanmorgen schrokken we op van een andere naam op de bordjes: Isarco, maar de Adige won het toch want nadat de twee rivieren samen waren gekomen was het weer het vertrouwde Adige.

Volgens de kilometertelling lopen we er daar al 112 van langs de rivier.

Nog een klein stukje voordat we Auer ingaan passeerden we deze brug. En altijd maar die alom aanwezige pelgrim.

Een werkelijk alleraardigst welkom op de camping. Tijd voor een gesprekje. O wat leuk pelgrims, naar Roma is altijd goed. Wat vinden jullie van Italië? 

En natuurlijk doen we een pelgrimskorting. 

Betalen jullie cash?

Ja.

Dan is het € 20.

Heel hartelijk dank want dat scheelt €9.

Ik geloof trouwens niet we in de financiële boeken zijn opgenomen.

Wel staan we op de camping met de voor ons meest essentiële zaken: tafel, stoelen, een hekje in de zon om de waslijn aan vast te maken, een centrifuge, schaduw van een boom, relatief zachte aarde zodat de tentharingen de grond ingeslagen kunnen worden, WIFI die ook echt op de kampeerplek werkte, elektriciteit en........ een palmboom die als koelkast kan fungeren.

We plunderden eerst de supermarkt en aten een gevulde salade en yoghurt, dronken een fles iceTea en snoepten nog een zak chips.

Vanaf drie uur liggen de boys bij, en ik soms in, het zwembad een beetje te doezelen en soms zelfs te slapen. Dat alles in de schaduw want mijn hemel wat is het warm en plakkerig. Een echt perfecte relax dag.

De  arm gaat goed, ook al ziet het er bont en blauw  uit. De strepen zijn van het drukverband.

Met groeten Ton