All is well

Van Zamst naar Ried, 20 kilometer. 29235 Stappen.

Wederom heerlijk geslapen, van 20.00 tot 6.00. Wel wat lang misschien maar dat hadden we vast nodig. 

We mochten nog een keer uitgebreid ontbijten bij zuster Caritas, tenminste zo noemde Rick haar. Ze was wat gereserveerd maar heel aardig. Het leek wel of ze van zichzelf schrok als ze ons een vraag over de wandeling had gesteld. Ze wenste ons een voorspoedige en behouden reis toe.

Bij het afhalen van de bedden zag ik dat er nog van die ouderwetse stoffen knopen aan het kussensloop zaten.

Hartelijk dank voor de lieve reacties op het blog van gisteren. Speciaal ook de intentie voor het herstel van de bloeding.

Op naar de apotheek waar de neusspray klaarstond. Gelukkig, ook dat ging naar wens.

Eerst maar twee doseringen van de spray genomen en het gekochte drukverband aangelegd. Klaar voor de reis.

Nog even een snelcursus hemofilie. Bij mij is de stolling vertraagd door een te laag niveau van een eiwit. Factor 8 genaamd. Ieder mens heeft een voorraad van die Factor in het lichaam. Ik ook. Dat klink tegenstrijdig maar mijn lichaam zorgt er zelf voor dat het niveau in het bloed zo laag ligt ook al is er een voorraad. De neusspray die ik nu kreeg zorgt ervoor dat die voorraad direct in het bloed komt en zo voor een goede sluiting van het inwendige wondje zorgt. Dit middel kan twee dagen achter elkaar gebruikt worden en is voor kleine bloedingen voldoende. Maar na twee dagen sprayen is de voorraad ongeveer op. 

Vroeger, voordat dit soort middelen op de markt waren kon het wel twee weken duren voor een bloeding stopte. De spier of gewricht zat dan zo vol bloed dat het vervolgens nog eens twee weken duurde voordat de hele boel achter de rug was.

De bloeding is gisteren gelukkig klein gebleven en vandaag met de spray tot stilstand gebracht. Uiteraard een paar dagen voorzichtig zijn met de arm. Zo tilt Rick b.v mijn rugzak op mijn rug.

Na een half uurtje wandelen bij Landeck linksaf het dal in om de Inn te blijven volgen.

Prachtig om te zien hoe de bomen de stapelmuren overgroeien.

We lopen over heerlijk rustige wegen langs de snel stromende en ruisende rivier.

Fransiscus van Assisi. Toch een beetje de vreemde eend in de heiligen bijt. Praten met dieren en huggen van bomen.

Ik mag hem wel.

Verschillende keren moesten we de Inn oversteken via dit soort houten bruggen.

En dan kijk je eens terug om te zien wat er inmidels achter je ligt. Hoe hoog wil je wonen? Fiets je daar dan naar toe of is aan de andere kant van de berg een kabelbaan?

En de rivier stroomt ons snel tegemoed.

De herfst-asters staan in bloei. We merken dat de zomer op zijn retour is. Het ruikt al een beetje naar vochtig bos, naar paddenstoelen en rotting ook al is de zon nog best krachtig.

Ergens ligt er een vette stuw in de Inn. Er achter staat het water een paar meter hoger en is het wateroppervlak spiegelglad. Dan valt pas op hoe wittig de kleur van het water is. Het geheel werkt nogal bevreemdend. 

In het dorpje Prutz prutste iemand deze leuke fietsenschutting in elkaar en herontdekten we de Aldi onder de naam Hofer. Gelukkig een stuk goedkoper dan de gemiddelde andere supermarkt in Oostenrijk.

Om twee uur op de camping in Ried. Rustig plekje. Ook hier kregen we een aardige verwelkoming en..... een pelgrimskorting. 

De was ging in het machien, daarna op het rek in de zon net als wij. 

All is well

Met groeten Ton