Walk of Wisdom

Van Nijmegen naar Boxmeer, 30 kilometer. 38201 Stappen.

Hè, das wonderlijk, een oosterse toren op een christelijk bouwwerk.

Het Bisschop Hamerhuis staat aan de Verlengde Groenestraat in Nijmegen en is ontworpen door de Nijmeegse architectCharles Estourgie. Het is in 1923 gebouwd als een studiehuis voor de Scheutisten. Het draagt de naam van de in 1900 in Chinavermoorde bisschop Hamer. Het Bisschop Hamerhuis is tegelijkertijd gebouwd met het klooster Mariënbosch. Architectonisch hebben beide gebouwen dan ook overeenkomsten (Wikipedia).

De Nijmeegse gaat niet alleen over wandelen. Er wordt ook veel en langdurig gefeest. Toen we om zeven uur aan de wandeling begonnen kwamen we veel van die feestgangers tegen. Deze twee lagen rustig te slapen.

We hadden een prachtige route door het bos tussen Heumensoord en Bisselt en passeerden het Sprinkhanenreservaat. Kon weinig info hierover vinden.

Bij restaurant ‘t Zwaantje hadden we een pauze met vlaai en koffie. Echte vlaai met een zachte g want we zaten precies op grens tussen Gelderland en Limburg. Nou uh, wat is precies op de grens? De Zwaan zat net aan de Limburgse kant.

We kregen van de uitbater twee ringetjes nadat hij had gevraagd waar we naar toeliepen. 

De ringetjes krijg je in elke etappeplaats van De Walk of Wisdom en wij kregen die van Mook en Middelaar. Ook al wandelden we een andere route vond de man dat we deze evengoed verdienden. En wij vonden het een mooi gebaar. Voor meer info van de WoW: https://walkofwisdom.org/pad-van-je-eigen-wijsheid/laatste-routenieuws/

Rick tapte meteen de waterfles vol met echt Mokerheider water. Wel een goed initiatief die watertappunten. We zagen er al best wel veel.

En weer door, de vaart zat er goed in zo zonder rugzakken. Heerlijk rustig met slechts het geknerp van het steenslag, het gekwetter van vogels en het gegroet van zeer geciviliseerde wielrenners en mountainbikers.

Ik was te laat voor een foto want dacht dat we er wat langer over zouden lopen: het Pieterpad. Je kunt eigenlijk niet met goed fatsoen naar Petrus in Rome lopen zonder een stukje van Neerlands meest bekende langeafstandswandelpad te bewandelen. 

In ieder geval lopen we donderdag tegen de bosrand aan die in bovenstaande foto op de achtergrond te zien is. Belangrijk: nee. Leuk: voor ons wel

Ik moet en zal het licht bereiken. Missie volbracht.

In Milsbeek is een SPAR. 

Ik lust nog wel een kopje koffie, zei ik, dus gingen we de winkel in.

Nee, maar we zijn een te kleine SPAR en ik krijg dan geen koffiemachine. Ik mag wel koffie aanbieden maar dan moet ik dat gratis doen.

Zo hadden we even een gesprekje en ze wilde weten of we aan het trainen waren voor de Nijmeegse. Nee, we zijn op pad naar Rome. En dat lijkt dan toch het toverwoord want: maar dan krijgen jullie gewoon koffie uit onze kantine.

Samen met twee chocolade croissants hadden we weer een koninklijke stop.

Vervolgens in de richting Gennep waar we door een prachtig stukje ruige open natuur liepen. Op de achtergrond een roedel koeien en een schip dat over de Maas vaart.

We zijn meestal mazzel waar het het weer betreft. En ook nu. Niet te heet, slechts af en toe een bui en weinig wind. Een ander voordeel is dat de kleuren zo mooi tot hun recht komen in het zachte licht.

In dit stukje van de wandeling ontmoetten we een echtpaar dat ons tegemoet liep. We wilden weten of het pontveer voer of dat we via de grote brug moesten gaan.

En dan ineens gaat het over ontmoeten, het thema van deze reis. Want binnen een paar minuten onstond er een mooi gesprek waar in korte tijd veel werd gedeeld. En dan kennen we elkaar niet eens maar zijn sowieso met elkaar verbonden omdat we gemaakt zijn van hetzelfde sterrenstof.

En we kregen ook nog een tip voor een mooie route langs de Maas: het Maasheggenpad.

En heggen staan er. Ze zijn van oudsher om het vee binnen de weiden te houden. Daarvoor werden de stammen van geplante bomen en struiken na een aantal jaren half doorgehakt en horizontaal gebogen. Op die takken onstonden dan weer nieuw takken die na een aantal jaren hetzelfde lot ondergingen en zo een ondoordringbare haag vormden.

Vanuit Boxmeer met de overvolle trein terug naar Nijmegen. De stad lijkt inmiddels al over te lopen van feestgangers en wandelaars.

Met groeten Ton

P.s. Voor Bertie: is deze foto iets voor je verzameling?