De deur staat altijd open

Zo zag het er om 8.15 nog uit. Een beetje donker dus het licht is aan.

Een uurtje later zijn de deuren er uit en lijkt het gat drie keer zo groot.

Wordt er gepast en gemeten.



De strips op maat gemaakt.

Wordt het grote raam binnengebracht.

En in de sponning gezet.

En na twee uur is het klaar. Dan zijn ook alle rolluiken gesmeerd, de rubbers van de vaste ramen verwijderd en vervangen door kit, waarmee we hopen dat het probleem van de vochtplek in de buitenmuur is opgelost. Ook zijn kieren tussen de muren en de kozijnen dicht gekit. 

Kortom: het ziet er weer picobello uit.

Als je nou maar niet door het glas loopt, zei de monteur. En ja, dat zou zo maar kunnen want de hele dag heb ik het idee dat de deuren open staan. Maar dat zongen Frank en Mirella geloof ik ook al.

Misschien een paar potten met planten op de buitenvensterbank om het gevaar te weren.

Meer problemen verwacht ik trouwens van vogels die tegen het raam vliegen. 

Ook al is zo’n raam nogal onSpaans, wij zijn helemaal blij met het resultaat en er is beslist 30 % meer licht op tafel.

Maar zo’n grandioos raam vallen die kale Yuccastammen wel erg op. Kom dacht ik, laat ik daar wat mee doen. Dus maakte ik de twee stieren of koeienhoorns die ik vorige week uit de containers viste, vast aan de stam.

En waar doet dit me nu steeds aan denken? Aan een smiley want smilen doe ik.

Ik weet het: geluk zit van binnen en heel vaak ben ik ook gelukkig en tevreden maar de kachel en het mooie grote raam voegen daar beslist iets aan toe.

Met groeten Ton