donderdag 29 maart 2018

Vogeltje

Ruim een week FBloos. Het lijkt te wennen want als een universele wet wordt de ruimte die vrijkomt meteen gevuld.

Natuurlijk mis ik ‘s morgens nog steeds het ‘oude’ rondje door wereld van m’n FBvrienden. Maar na enkele tips van bloglezers en wat speurwerk begint er een nieuwe routine te ontstaan. 
Het vraagt wat meer werk dan FB want daar komen de berichten gewoon voorbij. Nu werk ik een bescheiden lijst met bookmarks af die ik heb aangelegd van blogs en sites die ik lezenswaardig vind.

Een zeer informatieve site voor natuurlijk tuinieren is blog.natuurlijkemoestuin.be 
Helemaal blij word ik ervan om te lezen over mulchen en wat dat doet voor de aarde in je tuin maar ook voor Moeder Aarde in haar algemeenheid. Het verschil dat het maakt voor insecten, voor klein kruipend spul in de grond, voor wormen, vogels en nog veel meer. En alles wat ik lees zie ik in real time in de tuin gebeuren.
Dus lees ik alle blogs vanaf 2012 en inmiddels zit ik in mei 2013 want ik wil niets missen. Heb nog behoorlijk wat te gaan maar aan FB besteedde ik toch ook gauw een uur per dag dus het gaat wel snel denk ik.

Toen het huis in Spanje in 2006 opgeleverd werd stond het op een kaalgeslagen plat afgegraven berg. Eigenlijk stond het er heel erg triest te zijn in mijn ogen. Op geen enkele wijze was er sprake dat het geaard was, geen enkele binding met de omgeving, gewoon een stapel stenen zonder leven. Meteen ging ik aan de slag in de tuin maar dat viel best tegen. Veel aanplant ging de eerste jaren dood door onbekend zijn met het harde Andalusische klimaat. Maar uiteindelijk krijg je advies en leer je wat sterke planten zijn en langzamerhand sloegen er bomen planten aan. Meteen veranderde dat de omstandigheden, de wind werd gebroken, er onstond schaduw en de afgevallen bladeren en naalden van de bomen zorgden voor grondbedekking. Toch hadden teerder planten het nog steeds heel moeilijk. 

Toen ik vorig jaar begon te lezen over permacultuur kwam mulchen meteen naar voren als de oplossing van de problemen die ik had in de tuin. Maar hoe kom je aan mulch materiaal als er nog nauwelijks tuinafval uit je tuin komt? Dat afval haal ik uit de containers die langs de wegen staan. Zo gauw ik iets van bladeren of takken uit zo’n bak zie steken ga ik er opaf. En net zoals de tuin veranderde toen de bomen gingen groeien, verandert die opnieuw nu er een dikke laag snippers ligt.

De eerste jaren zagen we geen of nauwelijks vogels in de tuin. Natuurlijk vlogen de zwaluwen over, hingen er roofvogels en Leeuweriken in de lucht en hoorden we s’nachts uilen roepen maar in de tuin zelf hielden ze zich niet op. Nu zitten er in de mulchlaag beslist een berg insecten want de merels schrapen tussen de snippers dat het een lieve lust is. En ze nestelen zelfs in de de struiken waarmee mijn intensieve gehaksel van vorig jaar wordt beloond. Want de merel zingt wat mij betreft wel het allermooist. Nou ja, eigenlijk zingen alle vogels mooi of anders gezegd: ik word er altijd blij van.

En.... er zitten veel meer vogels.


Ik weet het: dit is geen merel maar hij zingt leuk en zit regelmatig lekker fier in het hoogste topje van de Pijnboom. Het witte puntje in zijn oogjes is het wit van ons huis.


We leven in de natuur lijkt het wel.


Toen ik gistermiddag naar de kust wandelde zag ik deze bloeiende boom. De puntige berg op de achtergrond is de Lucero. Hoe mooi wil je het hebben?



De hele dag al het idee dat het zondag is. Nu kan dat kloppen want vandaag is het een feestdag hier en morgen, Goede Vrijdag, is er nog een. Tijd om verse mint-thee te drinken en te proeven of de cake die ik gisteren bakte wel goed genoeg is voor de gasten die morgen komen.
Al enkele keren kocht ik een mintplantje maar steeds gingen die dood. De plant waarvan ik de thee zette is een stek die ik bij de containers vandaan haalde. Het is me al meerdere keren opgevallen dat stekken die je krijgt of zelf maakt een betere overlevingskans hebben dan degenen die soms te lang in de pot hebben gestaan. 
In ieder geval kunnen we zo veel thee maken als we willen want een woekeraar is het wel.

Met groeten Ton

















8 opmerkingen:

  1. Knap staaltje werk heb je daar verricht!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Jeanne, Dank. Het werk in de tuin gaat me licht af omdat ik er zo van houd en het vogeltje bleef ongewoon lang op zijn tak zitten. Tijd genoeg om het fototoestel te halen en een foto te maken. Met groeten Ton

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtige streek en je toont dat me permacultuur en mulchen ook in het verdere zuiden resultaat heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Marc, Spanje in zijn algemeenheid is veel mooier en gevarieerder dan men denkt. Zo ontdekten wij pas na enkele jaren dat er zelfs hoog zomer nog veel watergevende riviertjes zijn en dat op een paar km van ons huis. Het mulchen hier gaat wel langzamer vanwege lange tijden van droogte maar het werkt beslist. Zo plantte ik gisteren speziebonen en kwam heel veel wormen tegen terwijl ik die eerder eigenlijk niet zag. Na de regen van afgelopen weken zie ik nu ook overal schimmeldraden als ik de bovenste snippers wegschuif. Kortom:ik ben heel tevreden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat leuk dat je na jaren volhouden eer van je werk krijgt, Ton. Je maakt je eigen paradijsje. Wij vertrekken maandag a.s. naar het Franse land waar veel werk ligt te wachten in de tuinen. Maar ik ben net als jij, ik hou van dat werk.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Leuk om te lezen! Christine

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Marthy, Qua werkzaamheden zullen jullie wel veel herkenen en aan de netheid van jullie Franse bezit is te zien dat jullie het ook met plezier doen. Met groeten Ton en een goede reis naar De Ardeche.

    BeantwoordenVerwijderen