Eigenwijs

De Siberische beer drukt de depressies naar het zuiden waar het volgens de verwachtingen hard en veel gaat regenen.

Nu worden hier de voorspellingen nogal naar regen toegepraat net zoals dat in Nederland gebeurt met zonnig weer of vorstdagen om te schaatsen.

Niets mis mee maar meestal wordt de voorspelde regenhoeveelheid niet gehaald. Zo gaf Malagaweather vorige week enkele dagen met meer dan 40 mm op een dag. Dan word ik altijd een beetje onrustig want ineens zo’n bak water is niet echt lekker in een droog en bergachtig land. Mooie milde regen, dat hebben we nodig zodat het water rustig de grond kan inzakken in plaats van eraf te lopen.

Ik ben dus altijd nieuwsgierig hoeveel water er nu echt valt maar die nieuwsgierigheid steekt pas de kop op als de regen bijna valt en dan popt ook ineens de gedachte weer op dat ik geen regenmeter heb.

Regenmeters zie ik hier eigenlijk niet te koop dus zocht ik op internet naar zelfmaak meters. Die zijn makkelijk te maken met Pet flessen maar die vond ik wat te afvalachtig. Gelukkig heeft Malle Piet voor veel dingen spullen in huis. Ook rommelig maar toch.... anders.

Een oud aquarium. 

Waarom heb je nou een oud aquarium mee, vroeg Rick een paar maanden geleden, toen ik de gevonden schatten de auto uit tilde?

Die kan ik misschien gebruik als minibroeikasje.

Samen met een roestvaste meetlat, ooit gevonden in het park van Heiloo, heb ik een stevige regenmeter in elkaar geflanst.

Is ie niet wat groot? Vroeg Rick toen ik hem het resultaat liet zien.

Ja, dat wel maar dan hoef ik hen niet steeds tussendoor te legen.

Want dit zijn de voorspellingen. Voorwaar niet niks dus heb ik alle waterwerken weer gecontroleerd. 

Nu zou het vandaag nog droog zijn maar er viel vanmorgen al wat regen. Te weinig om te meten trouwens maar uit deze wolken zou zomaar nog wat kunnen vallen.

Al maanden neem ik nu groenafval mee uit de containers. Compost wil ik hebben, dikke lagen organisch materiaal om erosie tegen te gaan, om vocht vast te houden in de grond en als voeding te dienen voor de planten.

Maar als ik dan bij die containers aankom en mensen zie staan die afval brengen voel ik toch wel gêne om in die bakken te struinen en er zakken met rotzooi uit te trekken. Sommigen kijken me dan ook wat meewarig aan en dat wordt niet altijd minder als ik uitleg dat ik een dikke laag mulch in de tuin wil hebben.

Toch laat ik me er niet echt door weerhouden, ook al rijd ik er soms langs om pas op de terugweg te zien of er géén mensen staan. Heel vaak zit het afval namelijk in van die grote zwarte vuilnis zaken en is het keurig fijn geknipt.

Wat je wil je nou nog meer als mens?

In de tuin ligt inmiddels al best een dikke laag en dus wil ik het groene goud in de toekomstige vijver gooien zodat het composteert. Maar met de voorspelde regen wacht ik daar nog maar ff mee omdat de vijver altijd vol loopt met water om er langzaam weer uit weg te lekken. Dus staat het nu maar opgeslagen in kuubszakken.

Intussen gaat het andere werk ook gewoon door, ontvangen we vrienden, lees ik me suf en sudoku ik me door negen sterren heen.

De peultjes heb ik een paar dagen geleden uitgeplant tegen het hek en die zijn in inmiddels al twee keer zo groot geworden. Dat kan ook niet anders in 

die mooie rulle aarde.

De eikjes komen ook op en zien er gezond en krachtig uit.

Hoe snel kan het gaan? De bloesem is net uitgebloeid, 

je kan zelfs nog een verdroogd roze blaadje zien. Mini amandeltjes.

En ook al is het nog echt de tijd niet: een eerste bloem in de irissen. 

Een beetje een eigenwijs exemplaar dus.

Met groeten Ton