Deksels nog aan toe

Omdat we niet voldoende yoghurt hadden voor ons ontbijt/fruithapje stond ik vanmorgen al om 8 uur in de supermarkt.

Ik loop snel naar achter, open de koeling en pak twee bekers standyoghurt. Vervolgens zie ik dat er maar op één van de bekers zo'n plastic dekseltje zit. 

Snel omruilen, is mijn eerste gedachte, er hoort op elke beker een deksel. Terwijl ik bezig ben de beker weer weg te zetten denk ik: eikel je bent zó beïnvloedt dat zelfs het ontbreken van een deksel je al laat denken dat er iets mis is.

Als ik bij de kassa de bekers op de band zet reageert de cassiere direct. Meneer; wilt u een ander want op deze zit geen deksel?

Nee hoor zeg ik, dank je wel maar ik kan het dekseltje wel twee keer gebruiken.

Na twee minuten ben ik thuis waar Rick het fruit al in de kommetjes heeft gedaan en wacht op de yoghurt. 

Hé op een zit geen dekseltje.

Hoezo zijn we geconditioneerd? Wie durft er nog te zeggen dat we vrije keus hebben? 

Wat stond er deze week in de krant? Dat het inzamelen van plastic weinig oplevert voor het milieu. Teveel soorten plastic, niet goed genoeg gescheiden, te weinig toepassingen voor hergebruik en nog wat neuzel dingen, waardoor er uiteindelijk veel plastic alsnog wordt verbrand.

Waarom moeten 7 miljard mensen troep gescheiden inzamelen waar ze eigenlijk niet om gevraagd hebben. Troep die ze duur moeten betalen en bedrijven met de productie ervan de boel vergiftigd, er dik aan verdienen en het probleem bij de consument neerlegt.

Volgens mij kan het een stuk eenvoudiger.

Er zijn maar 196 landen in de wereld. Er hoeven maar 196 verplichingen gemaakt te worden op het terugbrengen van het aantal soorten plastic, en het onnodig gebruik van verpakkingen. 

Nou ja, ik zit weer op mijn linkse stokpaard.

Dit is de opbrengst van twee weken plastic van 7 woningen.

Goed, nu nog wat leuks.

Ik kreeg van vrienden een potje zelfgemaakte jam van Duindoornbessen. 

Het is erg lekker, zei vriendin, maar je moet het goed proeven en er van genieten want het maken is en hels karwei.

Duindoorn bessen zitten aan, de naam zegt het al, een doornige struik die in het duin groeit. De bessen zijn koninklijk oranje en laten zich niet makkelijk van de tak halen vanwege die doornen.

Ze hadden enkele takken afgeknipt en mee naar huis genomen waar ze een hele avond bezig waren met het afknippen van doornen en elke bes afzonderlijk met een klein schaartje van het takje haalden.

Dat leverde twee potjes jam op waarvan ik er een kreeg.

En lekker dat het is.

Omdat ons nieuwe appartement een paar schuine wanden in de woonkamer heeft willen we er eerst een paar maanden wonen voordat we een nieuwe bank aanschaffen. We kunnen dan ervaren hoe we de inrichting willen hebben. 

Zag ik gisteren een bericht van een FB vriendin die gratis een blauw bankje aanbiedt. Konden vanmiddag kijken. Helemaal naar onze zin. Of we ook nog een tafeltje wilden en een lamp?

Ook die vonden we mooi en "mijn man brengt het meteen."

Dus zitten we in een volledig nieuw ingerichte serre te genieten.

Met groeten Ton