Donderdag ochtend om acht uur was het nog 30 graden. Oei dat zullen we niet echt missen in Nederland, zeiden we tegen elkaar.
En toch is dit precies wat we missen ook al is het klimaat in ons lage landje zoveel milder. Zon en warmte vinden we heerlijk. Toch genieten we van het sappige groen en de kleuren die zo prachtig uitkomen in het getemperde licht.
Inmiddels heb ik ongeveer duizend bezoekjes afgelegd en staan de blaren op mijn tong maar tussendoor doen we van alles.
Zo bekeken we zaterdag opnieuw een appartement in Den Helder bij een wat bijzondere dame.
Ze was de dochter van een binnenvaart schipper die 's zomers met botsautootjes op de kermis stond. Een zeer gevarieerd leven waar ze met dankbaarheid op terugkeek.
We stonden ook altijd in Egmond-Binnen, zei ze.
Dat is ook toevallig. Dat is mijn geboortedorp, zei ik.
De naam van die mensen ben ik vergeten maar mijn ouders kwamen altijd bij een echtpaar met geadopteerde kinderen. Ik speelde dan met hun dochter. Ken jij die?
Ik moest diep nadenken want het ging wel over 50 jaar geleden en over adoptie werd niet echt gesproken met 10 jarige jongetjes.
Maar ineens ging er een luikje open in de grijze massa: maar dat kan alleen maar oom en tante Z zijn. Tante was een zuster van mijn vader.
Er ontstond een leuk gesprek waarin ze allerlei leuke herinneringen ophaalde.
Het appartement behoort tot de mogelijkheden als we ons huis hebben verkocht en in die verkoop is er allerlei leuks gaande. Dus: wie weet.
Ook wandelden we vrijdag in herinnering aan Egbert's sterfdag een Dollyroute.
Ooo, hier ging hij altijd het water in.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten