Ouwe kleren

Dat paadje is eigenlijk te steil, zei de gast gisteren.

Ja, daar moet ik nog wel wat aan doen, antwoordde ik en voegde er snel aan toe: als ik eens zin heb.

Een half uur later vroeg ik aan Rick: waar is M.

Geen idee.

Dus ging ik op onderzoek uit en vond haar al traptreden spittend op het paadje.

Dan kunnen we eerst kijken of het goed loopt en dan lijkt het me leuk om morgen hypertufa te gaan maken. 

Kijk: dat is de spirit.

Na wat aanpassingen kon ik er wat water overheen gieten zodat de treden goed in vorm zouden blijven.

Want vandaag was het taartdag in El Acebuchal. En ook deze gast was onder de indruk van de huisgemaakte heerlijkheden van restaurant El Acebuchal.

Hier kom ik graag voor terug hoor, zei ze.

Gelukkig is de taart behoorlijk calorierijk en konden we bij thuiskomst verder met de trap en de hypertufa.

Dat gebeurt niet vaak dat ik toekijk hoe een ander het werk doet.

Binnen de kortst mogelijke tijd hadden we zes treden klaar.

Morgen de tussenliggende zes want anders wordt de aanlooproute te lang en het moet er niet als werken gaan uitzien.

Tussendoor kookte ze nog lekkere Ouwe kleren of op zijn Spaans: Ropa vieja. Een gerecht met rundvlees dat als het gaar is met twee vorken uit elkaar wordt gerafeld.

Heerlijk en wat een verwennerij.

Morgen een rustdag. Nou ja, op de trap na dan.

Met groeten Ton