zondag 15 januari 2017

Het moest er van komen

Na twee weken in Spanje was het tijd voor een piano. Een huis zonder muziek is een beetje leeg zullen we maar zeggen.

Nu hoeft zo'n aanschaf niet lang te duren, zeker niet als je als Rick totaal niet van winkelen houdt en dus eerst uitgebreid op internet zoekt naar instrumenten die aan vooraf gestelde eisen voldoen. We kwamen uit bij Royal Piano's in Benalmadena. 
Eerst hadden we een leuk gesprek met de verkoper over het leven in het algemeen, het hebben van kinderen of eigenlijk het krijgen ervan in het bijzonder maar bovenal over piano's, pianospelen, pianoklanken, pianomuziek, aanslag, techniek, inovatie etc. Pas daarna werden we losgelaten in de showroom en speelde Rick op verschillende piano's. Na een kwartier koos Rick een instrument uit op aanslag en klank en ik slechts op klank. Beiden kozen we dezelfde.


En dit is hem geworden.

En misschien wordt ie morgen al gebracht als ie nog mee kan met een transport naar Granada.

Vandaag was het weer 'wandelen met taart in Acebuchal dag.'
Het was bijzonder koud vanmorgen dus bleven de fleecetruien aan. Wel was het zeer helder een zonnig.


De amandelbomen die beschut staan, staan volledig in bloei en gonzen van de insecten.


Boven de Middelandsezee hing een wolkenband. Waarschijnlijk tegen de bergen van Afrika aan.


Maar hier doen we allemaal voor: tres chocolates en manzana. We deelden ze want zeker die met de chocolade is nogal zwaar. Maar wat zijn ze lekker.


s' Middags tijd voor klusjes. De palm die al een paar jaar in de plantenbak staat wil ik in de volle grond zetten. Tien minuutjes werk denk ik dan. 
Nee dus. De palm gaf zich niet makkelijk gewonnen en zat met zijn wortels stevig in de poriĆ«n van het beton. Niks ff eruit trekken. Nu is droge grond sowieso keihard hier dus na een paar minuten hakken eerst maar een emmer water in de bak gegooid. Dat werkte wel maar was niet voldoende. 
Na een half uur, meer of minder voorzichtig, met een stalen pin de wortels los wrikken van de wand van de plantenbak kwam de kluit los.


Voor een gevoel van euforie hoef je beslist geen leeuw te schieten.

Door het heldere weer konden we bij het ondergaan van de zon Afrika zeer goed zien. En dat blijft altijd bijzonder. En ik denk dat we het in al de jaren dat we Los Zuecos bezitten, nog nooit zo duidelijk hebben kunnen zien.



Met groetenTon

Geen opmerkingen:

Een reactie posten