zondag 11 september 2016

Gestolen goed.....

O, zei Rick afgelopen dagen verscheidene keren, wat heerlijk dat we de Klompen niet meer verhuren. Geen zorgen of alles het wel doet en we hoeven ook niet alles opgepoetst achter te laten.

Dus hadden we een relaxte ochtend en hielden na de lunch een siƫsta.
Zullen we weer een keer naar stuwmeer Rules gaan?
Het meer dat ligt in de kloof op weg naar Granada en waarvan de we de stuwdam hebben zien bouwen.


We waren verbaasd hoeveel water er nog instond en voor het eerst zagen we er windsurfers.


O, herinner jij je nog dat we hier die kleine denneboompjes vandaan hebben gehaald?
Oei, ja, natuurlijk weet ik dat nog. Er stonden heel veel kleine zaailingetjes en ik vond dat we er gerust een paar van konden uitgraven en meenemen.
Todat we er achter kwamen dat ze wel netjesverspreid stonden en dat rond de boompjes het onkruid was weggehaald. 
Oeps. We hebben de uitgegraven exemplaren toch maar meegenomen omdat we dachten dat als we ze zouden terugzetten ze wellicht toch dood zouden gaan.


Nu zien ze er zo uit. En die van ons? Die hebben de verplanting niet overleeft.
Gestolen goed gedijt niet, zei mijn vader.

Toen we weer thuis waren kwam Rick met een emmer sop naar buiten.
Wat ga je doen?
De rejas poetsen om al dat saharazand weg te halen.
Maar dat is toch zinloos? We komen pas over vier maanden terug en dan is het allemaal weer stoffig.
Klopt. Maar dan heb ik toch het idee dat het netjes is achtergelaten.


Ziet werken doet werken. Een uitspraak van mijn moeder.
Dus gooide ik het gaatje dicht van de doorgeprikte waterleiding, maakte een nieuwe aansluiting voor de kweepeer, ruimde ik de werkkast op, stelde de tijdskloken voor de sproei installatie in en dronk het restje wijn uit de fles en maakte vervolgens een paar foto's


van een nestje in de olijfboom. Zou dat een eitje van een groenling zijn? 

en van de nauwelijks zichtbare ondergaande zon.


Wat gaan jullie toch kort naar Spanje, wordt ons regelmatig gezegd. Maar vier dagen is eigenlijk best de moeite. We tutten wat, gaan Chinezen, doen een klusje hier en daar, leggen een bezoekje af, hangen wat in een luie stoel. En als toppunt van decadentie zit ik soms heerlijk binnen, in de wetenschap dat het buiten prachtig weer is en ik er niet per se gebruik van hoef te maken.

Morgen weer naar Nederland waar de temperaturen Spaans zijn, de verhuisdozen worden gebracht die ik kan vullen en Rick weer naar Texel gaat om nog slechts vier weken te werken.


Met groeten Ton 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten