Als het maar geen teken is

Alsof de hemel gisteravond in brand stond.

Vanmorgen al om zes uur wakker. Altijd een soort van plankenkoorts voor de Nijmeegse.

Zullen we met bootje negen gaan? Was het voorstel van Rick gisteravond.

Is goed, antwoordde ik maar het werd de boot van acht uur.

Met een pakketje mueslibroodjes met komijnekaas aanvaardden we de reis en reden om 11 uur over de nieuwe Waalbrug Nijmegen in.

En dat scheelde wel een graad of tien met Texel. Het is warm en plakkerig hier.

Inmiddels zijn we ingecheked op schip Josefien.

Heerlijk koel zo op het water en lekker knus. Het lijkt wel een bedstede. 

Zelfs een patrijspoort. De Josefien is een omgebouwd vrachtschip. Wat ook heerlijk is dat er voor ons wordt gekookt en dat het ontbijt wordt verzorgd. Maar er wordt geen bakje koud water neergezet zoals we dat kregen in Arnhem. 

En Josefien ligt in de Waalhaven en dat is vlakbij het startpunt. Het scheelt ons ongeveer een uur reistijd met de afgelopen jaren toen we sliepen bij vrienden in Arnhem. Vanwege Griekse loges kon dat dit jaar niet. 

Nu zitten we op het het dek met de andere gasten, die ook allemaal wandelen, aan een glaasje wijn en zelfgebakken zoute koekjes.

Met groeten Ton