Prachtig weer en omdat ik op het bovenste dek van de boot stond had ik mooi zicht op de bollenvelden. Blijf tenslotte wel een bollenkwekerszoon.
Twee huizen had ik schoon te maken en dat ging van een leiendakje want de gasten hadden het ook deze keer weer keurig achtergelaten. Dat wil niet zeggen dat er niets te poetsen valt want alles wordt geschrobd, gedweild, gewassen en opgewreven. Het wil zeggen dat ik geen puin hoef te ruimen of echte viezigheid hoef weg te werken.
Omdat het huis van zus is verkocht konden we ook de spullen ophalen die we hebben geërfd.
Dus haalde ik de kroonluchter op. Een wonderlijk gevoel om weer in het huis te zijn en met haar eigendommen naar ons huis te gaan.
Hoe neem je trouwens een kristallen kroonluchter mee zonder die te beschadigen?
In een emmer. Het ziet er niet uit maar het werkte prima.
Mijn zus had een gruwelijke hekel aan al de drempels die een paar jaar geleden in de wijk zijn neer gelegd. Ze mopperde er vaak en hardgrondig over.
Rijdend naar huis keken we elkaar regelmatig glimlachend aan: elke keer als we een drempel overgingen rinkelden de kristallen vrolijk.
Ik houd het op een blije groet.
Met groeten Ton