Vorig jaar kreeg ik dubbelbloemige sneeuwklokjes en de eerste bloeien.
Toen ik vorige week uit de achterdeur stapte zag ik het maar deed of het er niet was: een stuk van 15 cm vijverfolie dat boven de waterrand uitstak. Grrrrrr SH&@/€T. Vervolgens liep ik wel met de pest in mijn lijf verder.
Wat ben je toch een gemakzuchtig mens. Je weet toch dat je regelmatig de bamboe in de gaten moeten houden zodat de uitlopers niet door het folie prikken!
Na het weekend kom ik erachter hoe gemakzuchtig ik ben geworden. Ongeïnteresseerd zelfs. Geen integriteit met de dingen die ik beloofd heb te zullen doen. Zowel naar mezelf toe als naar Rick als naar de gasten die steeds in ons huis verblijven.
Een van de eerste dingen die ik vanmorgen deed was om naar de vijver te kijken. Dat was een mazzeltje want het was niet de bamboe die door het folie prikte maar een steen die van het randje af was gegleden en het folie mee naar beneden had getrokken zodat er vijftien cm water uit kon lopen. Dat is nu weer hersteld.
Nu hopen op een paar flinke regenbuien.
Oei de voortuin ziet er nu niet direct uit alsof er een hovenier woont. Dus onkruid eruit, grond een beetje los vorken en de klimop, die bij de buren vandaan komt, lostrekken en verwijderen. Het houthok kan ook wel een beetje orde gebruiken dus alles weer netjes opgestapeld. Huisnummer op de vuilcontainer gezet want de gasten hebben regelmatig de verkeerde container opgehaald. Buurmam heeft een paar weken geleden gevraagd om een lijst zodat hij weet wanneer er gasten zijn. Lijst gemaakt, aan buurman gegeven en hem bedankt voor alles wat hij voor ons doet.
En diverse gesprekken gedaan, want juist daar zie ik waar ik mezelf en anderen heb tekort gedaan.
O, zei een vriendin die ik belde, nu je weer levend bent, kan je dan een profielfoto op je whatsapp zetten?
Gedaan.
Met groeten Ton