La Gomera is daarvoor het perfecte eiland met zijn diepe ravijnen. Gisteren de eerste gedaan. Prachtig en vandaag vol goede moed van San Sebastian naar....... Santiago. Een kilometer of 20 en vijf uur wandelen volgens ons boekje.
Na een uurtje wandelen een chocoladepauze.
Rick geeft me een stuk aan maar ik sla het af.
Is er iets?
Ja, uh, geen trek.
Kom op wat is er?
Wat was het steil en hoog. Ik liep met knikkende knieën en dan doet een tien kilo zware rugzak er ook geen goed aan. We zouden vier van die ravijnen door moeten en dat betekende dat we ongeveer 1000 hoogte meters hadden.
Na vijf kilometer en drie uur klunen kwamen we in El Cabrito aan. Kapot was ik.
Rick ging lekker koffie halen en ik keek in de tussenliggende tijd naar de volgende berg die we moesten beklimmen en werd helemaal moedeloos. Onoverbrugbaar voor deze hoogtevrezer.
Ik ga niet verder hoor, zei ik tegen Rick toen die terug kwam.
He?
Nee, ik zie het niet zitten om nog vijf of zes uur zo te ploeteren.
Dus regelden we een bootje terug naar San Sebastian.
En hoe frustrerend is het om dan in tien minuten drie wandeluren te overbruggen?
Wel heerlijk in de boot gezeten met prachtig zicht op de kust.
Toch zitten we nu in Santiago, It is amazing how fast you travel by bus, in een appartement met uitzicht op zee.
Morgen een klein tochie.
Met groeten Ton