Forenzen

Omdat Rick geen zin had om vier dagen in de week van en naar Texel te moeten reizen zijn we naar het eiland verhuisd. En ik kan niet anders zeggen dat ik het er heerlijk vind. Zeker nu ik vrijwilligerswerk in het Hospice kan doen, jut en de beheerder van De Potvis help. Ik begin mijn draai te vinden.

Nu is het de omgekeerde wereld en ben ik degene die forenst.

Dus zat ik vanmorgen wederom op de boot naar de overkant te genieten van het weidse uitzicht.

Eenmaal in huis nummer 1 eerst de tuin maar eens aanpakken. De pompoenen oogsten en als niet voetbal liefhebber, kon ik een mooie compositie van mijn lievelingskleur maken. Zelfs de zon werkte mee en liet als teken dat het goed was een streepje licht vallen.

De sperziebonen uit de grond trekken is een fluitje van een cent maar om vervolgens de planten van de bamboestokken te krijgen kostte me een half uur. Wel heb ik behoorlijk wat zaden veilig gesteld voor volgend jaar want ik kan niet anders zeggen dat het een goed soort was met heerlijke bonen.

De gele frambozen dragen nog steeds vruchten en best veel. Nadat ik ze had geplukt kwam ik op het idee om al het zomerfruit dat ik steeds op de vrijdagen had ingevroren te verwerken tot jam. Rabarber, rode bessen, zwarte bessen, thaiberries, bramen en 9 pruimen. De laatsten zijn de eerste vruchten van het boompje dat ik drie jaar geleden plantte.

Eigenlijk een heel zomers klusje dat me even terugbracht naar warm en zonnig weer. 

Met 12 potten als resultaat die morgen meegaan naar Texel. 

Wij zullen geen scheurbuik krijgen.

Met groeten Ton