maandag 28 september 2015

Onrustige nacht

Je herkent een dier aan zijn vorm. Gekko's herken ik aan de staart. Daarom moest ik eerst even nadenken wat dit was.




Al maanden ben ik bezig met de maansverduistering. Ben er gewoon een beetje onrustig van. Bij de eerste FB berichten zette ik de datum in mijn agenda. Dat is echter niet genoeg om er zeker van te zijn dat ik de bewuste nacht buiten zit. Dus maakte ik een link van een sterrenwacht waardoor ik regelmatig updates kreeg.

Gisteravond maakte ik om een uur of tien alvast een proef foto van de maan. Hij was prachtig helder te zien.


Om half elf liep ik nog even naar buiten en toen was dit het zicht op de maan. 


Volledige duisternis door mist. Enigszins teleurgesteld ging ik naar bed na uitgebreid nagedacht te hebben welk deel of delen van de verduistering ik wilde zien. Want om vier uur buiten te zitten, gaat ook mij te ver. De wekker zette ik op 4.45. De rode maan leek mij het mooist om te zien.


2.00 Uur. 
Word wakker, hoorde ik een stem in mijn droom, de verduistering begint. Voor mij is het duidelijk een teken dat ik toch meer wilde zien dan alleen maar de rode maan. Maar ook nu: zwart.


Tegen de muur van de plantenbak staat een stapeltje tegels. Een wankel stapeltje. Om drie uur vielen er een paar tegels van de stapel af. Waarschijnlijk door een kat die er op sprong. Meteen tijd om nog even naar buiten te gaan. Ja hoor. Door een klein gaatje in de wolken zag ik een flets maantje met een hapje d'r uit. Snel zus wakker gemaakt maar toen ze buiten stond was er niets meer te zien.

Om kwart voor vijf liep de wekker af. Een beetje slaapdronken naar buiten en ja hoor. Een prachtig rode maan was er te zien. De lucht was helder en zodoende kreeg zus tijd genoeg om uit bed te komen en het spektakel te bewonderen.
Wel mooi he, ook al valt het een beetje tegen. Hij is best nog klein.

Toch gingen we tevreden naar bed. Zonder foto's gemaakte hebben want de rode maan gaf te weinig licht.

Het wonderlijke. De volgende foto is eergisteren gemaakt zo rond een uur of vijf in de morgen na een sanitaire stop. Ik was verbaasd om te zien hoe rood de maan was en dacht: heb ik me nou toch nog een dag vergist? En hij lijkt wel net zo rood als die van vannacht.


Met groeten Ton

Geen opmerkingen:

Een reactie posten