Vanmorgen werd hij niet getrakteerd op een ontbijt in de warme Spaanse zon.
De wolken hingen dik boven het land maar we konden de zon wel op de kust zien schijnen.
Nee hoor, zei Rick, ik heb geen zin om de zon achterna te jagen. Dan wordt het zo onrustig. Ik wacht wel tot het opklaart.
Zolang hoefde hij niet te wachten.
O, zei zus om een uur of tien. Ik heb gisteren mijn teentje gestoten en ik zou toch graag naar de dokter gaan want ik denk dat hij is gebroken.
Dus zaten we om half twaalf aan de boulevard in El Morche te wachten op de afspraak bij het Centro de salud. In het zonnetje met een kopje koffie en wat later met een lunch.
Een uur kon zus naar de arts, een kwartier later naar Torrox voor een röntgenfoto en twintig minuten later weer bij de dokter voor intapen.
Allemaal keurig geregeld.
Gelukkig heeft zus geen pijn en konden we gewoon op visite bij een jarige vriend.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten