Kijken is toch echt iets anders dan zien.
Afgelopen zaterdag hebben we gewinkeld. Rick wilde wat nieuwe kleding voor zijn werk en ik een nieuw shirt en schoenen.
Goed geslaagd. Zeker Rick want die kocht alles in een winkel. Dat is niet zo raar want hij houdt helemaal niet van winkelen dus gaat hij maar een winkel in als het enigszins mogelijk is.
Als laatste waren de schoenen aan de beurt. We lopen een keurige winkel in en zien beiden schoenen die we mooi vinden. Dezelfde dus he! Dat is dan een probleem want we lijken al een twee-eiige eenling (!) en hoeven dat niet te benadrukken. Dus wie gaat ze kopen?
Ik dus want Rick vond ze niet zo lekker zitten.
De verkoper was een zeer enthousiaste man en haalde alles uit de kast om de het de klanten naar de zin te maken. Op een geven moment zat ik naast Engelse man die een paar schoenen aan had die hem wat te krap zaten. Hij meldde dat aan de verkoper die vervolgens antwoordde: new shoes you always have to walk out.
Het kostte me enige moeite om niet te lachen.
Na een half uurtje liepen we, helemaal blij, met drie paar schoenen de deur uit.
Zondag met het burenuitje kreeg ik verschillende complimentjes over mijn nieuwe muilen.
Vanavond gingen we lekker uit eten omdat Rick's bedrijf Caminoconsult 12,5 jaar bestaat. Eenmaal thuis trek ik mijn schoenen uit.
Wat is dat toch dat ik die linker steeds lastiger aan en uit doe dan de rechter? Mopper ik tegen Rick. Opeens zie ik dat de linker schoen vijf gaatjes boven elkaar heeft en de rechter vier. En dan zie ik ook dat de rechter ongeveer twee centimeter hoger is dan de rechter en dat ook de stiksels anders zijn. Kortom: twee verschillende schoenen.
Morgen eerst maar even terug.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten