Gelukkig ligt het enige lichtpuntje voor ons balkon: een vijvertje. Daar ben ik echt blij mee want het gereflecteerde zonlicht maakt van die leuke lichtvlekjes op het plafond.
Zeg, kan jij wat aan dat balkon doen? vroeg Rick vorige week.
Hoezo?
Nou er komt zoveel kalk vanaf, dat blijft dan aan de zitzak plakken en zit vervolgens aan mijn broek.
Tja, dat kan niet. Dus stond ik vanmorgen het balkon te schrobben en nadat het droog gewaaid was, te fixeren met een of ander goedje dat Malle Pietje nog in de garage had staan.
Al werkend viel mijn oog op iets donkers in het gras.
Het kievietsbloempje of Fritillaria meleagris. Dat is bijzonder want is nogal zeldzaam. En ineens kijk ik weer heel anders tegen dit 'saaie' stukje aan. Mijn dag is helemaal goed.
Wat het helemaal leuk maakt is dat op de velden achter ons appartement nog twee soorten Fritilaria staan.
Fritllaria imperialis. Keizerskroon. Mijn vader teelde die. Ze hebben een zeer specifieke geur en er wordt van gezegd dat die geur mollen verjaagd. Als vroeger iemand tegen mijn moeder zei dat die bollen zo stonken antwoordde ze 'voor het geld dat ze opbrengen, ruiken ze lekker.'
Fritillaria persica.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten