Ik denk dat ik hier wel kan wennen

WIFI is een drama.

Een beetje ontheemd maar dat heeft niets met WIFI te maken.

Niet alleen het appartement is studentikoos, ook onze buren.

Omdat ik de berichten over mijn zus nogal somber interpreteerde besloot ik zaterdagochtend snel terug naar huis te gaan. Het voelde gewoon niet goed om op Texel te zijn/te blijven. Dus met de boot van 9 uur naar 'de overkant' zoals de Tesselaars dat noemen. Tja en de gezondheid van zus gaat snel achteruit maar van paniek hoeft nog geen sprake te zijn, in ieder geval niet in haar eigen beleving. Ga jij maar gewoon op vakantie, drukte ze me op het hart.

In het uur dat ze wilde rusten heb ik nog wat ontbrekende spulletjes gekocht in de tweedehands winkel, een paar plantjes en wat opplakhaakjes. Vooral de laatsten werden gemist op de Potvis.

Om zes uur was ik weer terug op 't eiland en voelde me een stuk beter.

Ook heb ik de Italiaans buren nog maar eens gevraagd uit welk dorpje ze komen en dat is Urbino en volgens Google ligt dat tegen Il Caldese aan. Nu maar aannemen dat dát het dorp is waar ik volgende week naar toe ga. 

Urbino ies a visiet wors, zei Paolo, en volgens mij kan ik het lopend af.

Dat hele gedoe met tweedehands spulletjes vind Rick maar zo, zo. Wel lekker dat het niet teveel geld kost en dat ie niet zelf hoeft te winkelen maar wordt het niet armoedig en is het wel schoon?

Jaha, ik heb die troep toch allemaal schoongemaakt, gewassen en opgepoetst.

Ik zie dan aan zijn snuit dat ie nog niet helemaal overtuigd is maar vanmorgen met het zonnetje op het balkon hoorde ik het geluid van het verslepen van de zitzak. En ja hoor, daar lag meneer heerlijk op de, door mij bejubelde aankoop.

Toen ik daar een enigszins cynische opmerking over maakte kreeg ik het volgend als antwoord. 

Ik wil je bedanken voor al het werk dat je de afgelopen week hebt gedaan. Het ziet er allemaal prachtig uit. En ik ben heel blij met het dekbedovertrek, de lamp en de zitzak. Ik zal voortaan beter naar je luisteren want ik heb altijd gedacht dat een zitzak vreselijk zou zitten en voor geitenwollensokken zou zijn en dat tweedehands spullen armoedig waren.

Kijk daar word ik nou blij van.

Hij liggend en ik zittend op een minder comfortabel element, zaten we tussen de buren waarvan de meesten twintigers zijn. Gisteravond was het om een uur of tien een lawaai van naar de kroegen vertrekkende buren. We hebben ze trouwens niet terug horen komen dus dat gaat wel goed.

Voor alle deuren liggen of staan surfboards en op het gras werden vanmorgen gigantische kites schoongemaakt. Een bijkomend voordeel van het mooie weer is dat de boys dat wel met ontbloot bovenlijf deden.

Vanmiddag zijn we naar Cocksdorp gereden om een wandeling op het strand te maken, bitterballen te eten op een strandtent en eventueel even te internetten. 

Wat een feest. Ook Egbert was helemaal in zijn element. Overal plasjes en het allerleukste: een pakje papieren zakdoekjes.

Wel teleurstellend was dat hij maar een zakdoekje mocht opeten.

Vanavond gaan we lekker uit eten en omdat de WIFI nogal onbetrouwbaar is (in huis pas een keer of drie contact gehad. Op de boot gaat ie trouwens als een speer maar om daarvoor de hele dag op de boot te zitten is teveel van het goede) ik weet dus niet wanneer dit bericht het WWW op gaat.

Met groeten Ton