Omdat het vanmorgen prachtig wit was en helder weer, besloten we om vroeg met Egbert te wandelen.
De ontwerpers van het park hebben in mijn ogen goed werk geleverd want onder elke weersomstandigheid is het prachtig om te zien.
Riet is wel het meest fotogenieke gewas dat er bestaat.
Vanmiddag met mijn zus naar het Anthonie van Leeuwenziekenhuis.
Zeg wat eet jij vanavond, vroeg ze.
Prei.
Hoe maak je dat klaar?
Dat is steeds wisselend.
Hoe heb je het de laatse keer gegeten?
Dat weet ik eigenlijk niet maar vanavond roerbak ik het denk ik met kipstukjes.
Eenmaal thuis vroeg ik aan Rick 'Weet jij nog hoe ik de laatste keer de prei heb gemaakt?
Nou nee, maar de ene keer smaakt het naar niets en de andere keer is het heerlijk.
Reagerend op mijn beteuterde gezicht kwam er snel achteraan dat hij eigenlijk alles lekker vind wat ik maak. 'Maar met kerrie vind het het wel het lekkerst.'
Dus werd het met kerrie en kip.
Na weken van niet snoepen was het vanmiddag tijd voor een heerlijk stuk melk chocolade.
Groot was mijn schrik want toen ik de verpakking opende ontbrak er een stukje. Hoe verdeel je gelijke wijze een oneven aantal blokjes.
En we hebben een nieuw doel.
Na de wandeling in Spanje zeiden we wel een beetje klaar te zijn met pelgrimeren.
Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan: we willen de boedistische pelgrimsroute Henro Shikoku wandelen in Japan.
Wel inconsequent want na veel lezen blijkt dat deze tocht juist méér over pelgrimeren gaat. Rituelen in de tempels (88) en de te gebruiken wandelstok zijn veel belangrijker dan het fysieke wandelen. De route is ongeveer 1200 kilometer lang. De meeste pelgrims gaan met de bus.
En ik weet zeker dat Youp van t Hek morgen iets schrijft over Tarik Z. Ik vond het een schatje zoals ie daar stond met zijn plastic pistooltje naar de grond gericht. Heel Nederland in rep en roer.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten