Geprikkeld

Gaan jullie nog wat aan jullie huis doen, vroeg een vriend vorige week aan Rick.

Ja ik heb een to do list gemaakt voor Ton.

Tuinieren wil ik wel alleen doen want dat kan ik het beste en vind ik ook het leukst. Vier kuub grind is een klusje voor samen. Planten heb ik weer lekker alleen gedaan met af en toe een advies van "mi otra media naranja" want het is wel zaak hem in het proces te betrekken. 

Een andere klus uit de koker van Rick is het onderhoud van het onverharde deel van de toegangsweg.(300 meter)  Hier ontstaan altijd kuilen door de regen en bij de overgang van beton naar zand een compleet ravijn van een centimeter of twintig. Te diep voor onze huurauto waardoor we meestal met de spoiler de grond raken.

Normaal gesproken doet buurman deze klus maar die ligt sinds het ongeluk in juni nog steeds in het ziekenhuis voor revalidatie.

Een samen klus dus.  Eerst eens bedacht hoe we het ravijn het best konden dichten. De regen spoelt de grond weg en stenen worden altijd weggereden doordat het op een hellinkje ligt. 

Laten we er een paar rostblokken in leggen die te groot zijn om weg te glijden. 

Maar dan moeten we ze wel ingraven.

We graven en hakken de vorm van de te plaatsen stenen uit en slepen die in de gaten, vullen spleetjes op met een restantje grind uit de tuin.

En omdat we toch lekker bezig zijn hakken we ook nog een groot deel van de chumbo weg. Van die grote cactussen die steeds verder over de weg hangen waardoor je tijdig je armen binnen boord moet houden als je met auto passeert want de stekels zijn niet prettig. Hoofdzakelijk een klacht voor de passagierskant, lees Rick.

Eenmaal weer terug in Los Zuecos was ik nog een kwartiertje bezig met het verwijderen van stekels terwijl Rick thee zette.

Gelukkig was het een beetje bewolkt en kregen we 's middags visite.

Met groeten Ton