En nu zonder broekjes

Die tunnel gaan we niet in. Dit is wat we regelmatig tegen elkaar zeggen als we één van onze stokpaardjes willen berijden. Iets waar je boos over bent of wat je irriteert en waar je jezelf dan opnieuw over gaat opwinden.

Het gedoe over voetbal wekt bij mij altijd een ernstige jeuk op met als gevolg dat ik vanmiddag, na het lezen van alle voetbal onzin in de krant en via FB, dat van die tunnel naar mijn hoofd kreeg geslingerd.

Dus als beslist geen voetbalfan bekijk ik die oranje gekte als hersenloos gedoe net als het spel zelf trouwens.
En nu heb ik een probleem: oranje is mijn meest favoriete kleur. Zo hebben we oranje dekbedovertrekken, draag ik in de winter een oranje jas en heb ik t-shirts, polo's en een vest in dezelfde kleur. Maar tijdens de grote voetbal toernooien blijft dit spul angstvallig in de kast.
Men zou kunnen gaan denken dat ik voor het Nederlands
elftal ben.

Tot mijn grote schrik zei Rick vanmorgen dat hij, omdat we nu in Spanje zijn, naar de wedstrijd wilde kijken en 'hopen dat Spanje wint.
Nu zou er voor mij maar één reden zijn om ooit naar zo'n wedstrijd te kijken en dat is als ze zonder broekjes spelen. Want sommige van die jongens zien er wel heel leuk uit.

Met groeten Ton