Survival

Van San Bartolomé de Pinares naar Avila 28 kilometer

Nu snurk ik ook en dat maakt dat vier van de vijf pelgrims een hels kabaal maakten. Nog voordat ik in slaap viel, snurkte mijn beneden buurvrouw al hevig dus deed ik meteen mijn oordoppen in. Ik heb daarna heerlijk geslapen.

Vanmorgen waren we te lui om het hostal te zoeken om wat te eten en gokten daarmee op het volgende dorp zo'n vier km verder. Alles was daar dicht dus zonder voedsel en met een beetje kraanwater op weg naar de pas op 1300 meter hoogte en het volgende dorp op 17 km. Dat was best wel een uitdaging en toen we daar dan ook waren (vr)aten we even heel snel een tortilla en een paar bakjes salade met brood, een liter gaseosa, cola en koffie.


Daarna gesterkt de 10 km naar Avila waar we eerst nog een oude brug konden oversteken en langs de nodige onafgebouwde flats kwamen.

In Avila eerst een menu del dia gegeten, lekker en niet duur. Bij de herberg moesten we een half uurtje wachten voordat de sleutel werd gebracht. 

Als we mazzel hebben slaap ik alleen met Rick op een kamer, Spanjaard op een andere en het Belgische echtpaar ook samen.

Het lijkt wel een hotel.

Vanmorgen liepen we weer door een prachtig gebied. Wat zijn de eerste uren van de dag toch mooi. Nog heerlijk koel, prachtige kleuren, stil op het gezang van vogels en gemurmel van de beekjes na en natuurlijk de belofte van dag die in de lucht hangt. 

En wat zijn steeneiken toch prachtige bomen, ze vormen samen met de afgeronde gigantische stenen bijna van die bonsai landschapjes. Koeien die met bellen om in het landlopen geven soms het gevoel in de Alpen te zijn maar de felle zon doet je dat snel vergeten trouwens want om 9 uur was het al heet.

We hebben eigenlijk de hele route langs een beekje gelopen. Eerst de bergop tegen de stroom in eenmaal de pas over met de stroom mee.

We kwamen boven op de bergpas nog een groepje Spanjaarden tegen. Ze leken geïnteresseerd in de flora. En omdat ik net de kleinste narcisjes ooit had gezien dacht ik de naam wel aan de mannen te kunnen vragen. Ze kwamen niet verder dan Floricitita. Waarop ik gevat aanvulde normalis compactum. Ze waren er stil van.

Met groeten Ton