27 mei van Negreira naar Alfeiroa 33 kilometer
Alveiroa, wat een business voor de pelgrims
Er is niets in de omgeving, geen dorp,geen winkel, geen bar.
Maar hier is een toeristische herberg met slaapzalen (48 bedden), een hostal, en een restaurant/ bar/ winkel. Alles uitgebaat door één en dezelfde eigenaar. En ze doen het goed. Keurige bedden, ruime kamers en meer dan voldoende sanitair. In het restaurant kan je heerlijk eten en de bediening is vriendelijk. Ze hebben het horeca instinct van Van der Valk.
Ook is er nog een openbare herberg met 40 bedden. Dus het is hier een drukte van belang.
Dit is het enigszins grijze zicht vanuit het restaurant.
Vanmorgen braakten alle herbergen en hotels pelgrims uit. Tientallen tegelijk. Eenmaal op pad verspreiden ze zich en konden we heerlijk rustig lopen. We gingen over prachtige oude paden en door bossen. Vanwege de vochtige lucht scheen de zon gedempt waardoor de prachtigste zachte tinten groen ontstonden. Een beetje het effect van met vaseline ingesmeerde lenzen die in de jaren zeventig werden gebruikt.
Sprookjesachtig maar wel zweterig klam.
De natuur begint weer te veranderen nu we dichter bij de zee komen. Het landschap wordt meer open maar niet direct vlakker. Ook zagen we de eerste meeuwen.
Deze laatste etappes krijgen we niet kado.
In Galicië valt wel tot 2000 mm regen per jaar verdeeld over 160 dagen. In Nederland valt tot 900 mm over 180 dagen. Ook voor morgen staat er regen op het menu. We gaan het zien. We missen de zon, zeker als je weet dat het in Los Zuecos zo rond de dertig graden is.
Overal zijn van dit soort bronnetjes.
Met groeten Ton
Naarmate jullie het einde naderen van jullie prachtige tocht, wordt je woordkeus poëtischer Ton. Nog een stukje verder en je componeert de mooiste gedichten. Of komt het door het dromerige natte weer in combinatie met een stil verlangen naar huis? Ik denk het eerste.....
BeantwoordenVerwijderenGroetjes uit een o zo droog Barbarroja
Hoi Aart,
BeantwoordenVerwijderenDank voor al je complimenten en vele reacties. Ik waardeer ze zeer. Ik heb eigenlijk op geen een reactie gereageerd omdat ik niet teveel met 'thuis' verbonden wilde zijn.
Maar vandaag zijn we echt helemaal klaar met de tocht. We zijn op kaap Finisterre geweest. 1300 kilometer, we kunnen het nog niet bevatten maar zijn echt heel dankbaar dat we dit hebben kunnen doen, zowel qua tijd als lichamelijke conditie.
Met groeten ton