Van Torrijos naar Escalona 25 kilometer
Wat wordt ik blij van bomen, een riviertje, ooievaars en nog wel meer dingen.
Een beetje rommelig geslapen. Ik hoorde honden blaffen, de wind door de rolluiken en Rick in het bovenbed als hij zich omdraaide maar bovenal voelde ik mijn teentje kloppen.
Vannacht al eens geïnspecteerd maar kon niets ontdekken. Vanmorgen echter was het rood en tijdens het lopen werd ie lelijk dik. "Hij is boesoek" (verrot) zei Rick naar goed spraakgebruik van zijn in Nederlands- Indië geboren vader.
Dus tijdens de koffie stop EHBO toegepast. De blaar die er zat doorgeprikt (volgens mij zijn het er drie boven elkaar) en daar kwam niet alleen schoon vocht uit maar ontstekingsmateriaal. Lekker dan. Goed ontsmet, cortisonzalf erop, een paar panadols opgegeten en een uurtje gerust. Daarna ging het stukken beter. Nu maar kijken hoe dit verder gaat.
Maar wat ben ik blij met mijn nieuwe schoenen. Geen enkele klacht meer van knellen of nieuwe blaren.
De laatste kilometers lieten we de velden, hopelijk voorgoed, achter ons om te lopen door een meer gevarieerd landschap met steeneiken en woeste gronden. We lopen nu tegen het Systema Central aan met bergen tot 2500 meter. De sneeuw is inmiddels goed te zien. We gaan klimmen tot 1300 meter de komende dagen, zitten nu op 400.
De laatse velden en links de bomen die naast het riviertje staan.
Een lekkere broodstop met kabbelend water en flierenfluitende vogels.
Escalona is een middeleeuws stadje en ligt net als Toledo op een plateau, omringt door de slinger van een rivier, die uitmond in de Taag. Er zijn nog stukken stadsmuur met ooievaarsnesten waarin al jongen te zien zijn. Een kasteel met ooievaarsnesten waarin jongen te zien zijn. Een middeleeuwse kerk met toren en ooievaarsnest waarin jongen te zien zijn. En als je naar beneden kijkt het dal in zie je? Ooievaars die op zoek zijn naar voedsel voor hun jongen.
Leuke pleintjes en parkjes waar we op zijn minst vier uur moeten wachten voordat de policia local opengaat. Het is tenslotte wel een puente, een vrije dag tussen een feestdag en het weekend in.
We zijn inmiddels wel door twee verschillende dames aangesproken en geholpen om eerder de herberg in te kunnen. De sleutel van de herberg moeten we bij de politie halen maar de dames hebben een omweg geprobeerd te regelen. Eén is via een pelgrim die beslist de sleutel zou hebben maar dan moeten we om vijf uur bij een boekhoudkantoortje zijn. Kijk, dat zijn nu dingen die mijn man allemaal regelt. Ik zou gewoon wachten tot acht uur en het politiebureau weer opengaat.
Klokke vijf is de sleutel daar afgeleverd en worden we met de auto naar de herberg gebracht die een km buiten het dorp ligt.
In de tussentijd hebben we heerlijk gegeten in zo'n gigantische comedor waarin ongeveer 100 Spanjolen zaten te eten. Reuze gezellig- wat leuk dat u pelgrim bent- wel lawaaiig en vriendelijke bediening.
We zitten nu in de herberg, hebben gedoucht, de was gedaan en de bedden geregeld.
Nu heeft Rick het niet zo heel erg op herbergen en zeker niet als er staat beschreven dat er matrassen op de grond zijn. Maar ik denk niet dat de prinses een erwt voelt vandaag. Mij lijkt het heel gezellig zo.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten