We eten lekkerder in kleine dorpjes dan in de steden.
'Gebeden' worden verhoord.
Wat hebben wij lekker gegeten gisteravond. De namen van de gerechten kan ik niet meer precies herinneren maar Rick had revueltos de cebollas. Gefruite uien met spekjes dat aan elkaar was geplakt met roerei. Het zag er niet heel mooi uit maar was echt heel lekker. Ik had een stoofpotje met aardappel en varkensvlees en ook dat was echt heel lekker. Beiden heetten voorgerechten maar waren een complete maaltijd op zich.
Nu verbrand je met een uur wandelen met rugzak van 10 kilo ongeveer 340 kcal dus dat maal 7 kan je echt wel zo'n voorgerechtje verstouwen. Hoofgerecht gebakken kip met frites. Altijd goed.
Omdat we vandaag maar 25 kilometer hoefden stonden we pas om 7.30 op de straat. Wederom koud maar geen wind dus lekker wandelweer.
Het landschap is weinig gevarieerd en er gebeuren kleine dingen die leuk zijn, schreef ik gisteren.
Maar is het landschap nu werkelijk zo saai, dacht ik vanmorgen.
Hoeveel verschillende kleuren aarde hebben we al gezien? Rood, grijzig, geel, bruin en dan nog fijn of grof. Koren dat nog op gras lijk, ander dat al bijna aren heeft. Olijven die op rode aarde met stenen staan, lijken een ander kleur te hebben dan die op bijna wit zand groeien.
Hoeveel snoeivormen zijn er niet van olijven maar ook van druiven? We zien druiven die aangebonden worden aan draden, andere struiken bestaan uit dikke bolle stammen waaruit één lange uitloper komt die wordt opgebonden als een handvat aan een draagmandje.
We zagen vandaag ook druivenstruiken met grote stenen in het midden. Sommige struiken hebben al bloemetjes terwijl andere net beginnen uit te lopen.
De vogels die we zien en horen fluiten o.a de alom aanwezige Hop. De insecten die we op de paden zien lopen: verschillende soorten mieren die via hun eigen snelwegen ons pad kruisen. Kevers, waaronder mestkevers, en vroeg in de ochtend slakken.
Maar ook het pad zelf. Mooi gladde paden van gedroogde klei maar ook paden die schuin aflopen met losse stenen. Kortom, er is eigenlijk zo ontzettend veel te zien dat je je niet verveeld. Maar....... na ongeveer tien dagen door dit landschap wil ook ik wel weer meer spektakel in de vorm van woeste rivieren en ruige bergen.
De herberg in La Villa de Don Fadrique is in het sportcomplex en die is nogal basic. Koud water, matrassen op de grond en voor de rest niets. Rick ziet hier al een paar dagen tegenop.
Kunnen we niet in een hostal of zo?
Kom op. Denk eens aan al die lekkere sportjongens die daar rondlopen. (ik denk alleen maar aan goedkoop dus haal ik alles uit de kast om daar te slapen)
Ja, maar als ze tot een uur of twaalf druk zijn doen we geen oog dicht. Ik stel me een mooi hostal voor.
Lopen we vanmiddag tussen de druiven, stop er een auto.
Gaan jullie naar La villa de Don Fadrique?
Ja.
Slapen jullie dan in het sportcomplex?
Nou, zegt Rick, als het niet hoeft.
Ik heb een casa rural en voor veertig euro kan je overnachten inclusief het avondeten.
Rick meteen blij maar ik kijk dan strategisch vooral een beetje moeizaam.
Ik doe dan ook de was, kwam er achteraan.
Tja en toen was ook ik om.
Het is hier heerlijk. Het is een huis waar de oudste delen driehonderd jaar zijn, heeft een leuke patio en een kleine besloten tuin. Ik zit nu in de salon de estar met mijn voeten in een bak water, azijn en zout, is goed voor de blaren volgens de ama de casa.
De was zit in de machine. De verwarming op de slaapkamer staat aan - es muy comodo- en de badkamer heeft een stortdouche met een berg heetwater.
De eigenaren zijn heel vriendelijk en ik denk zomaar dat we vanavond gezamenlijk de maaltijd zullen genieten.
Met groeten Ton
Wat een luxe Ton.
BeantwoordenVerwijderen