Van Albacete naar La Roda 42 kilometer
Het kwam ons wel goed uit: koud en bewolkt was het vanmorgen. Goede temperaturen om te lopen trouwens.
Maar wat saai. Gisteren liepen we al de hele wandeling tussen koren door. Maar ook vandaag doorstonden we de orkaan van het Spaanse graan.
En wat is het plat. Zeker met die lage luchten leek het soms net of we in een Nederlandse polder liepen. Zelfs de temperatuur werkte mee want het was echt niet warmer dan een graad of tien. Het leek wel voorjaar.
Om 11uur waren we in La Gineta, dat wil zeggen dat we de eerste dagtocht er op hadden zitten en na een koffie, een reep chocolade en een zak chips konden we opgewekt aan de tweede beginnen.(Rick deed boodschappen en die wilde eigenlijk een soort pizzabroodje maar dat was niet te koop)
Deel twee ging, uiteraard, door korenvelden maar er stond af en toe een prachtige oude boom tussen en we liepen over van die kleine veldweggetjes dus wat wil ik nog meer. Later kwam de zon erdoor en hadden we van die prachtige blauwe luchten met witte bolle wolken. Helemaal goed.
De beentjes konden het prima aan en ook tussen de oren was veertig kilometer gewoon veertig kilometer.
En nu? Nu slapen we in de enfermeria (ziekenboeg) van de stierenvechtersarena van Al Roda. En waar droogt de was? Precies. Op de mooiste plek.
Is het geen mooie rode lap?
Gelukkig had ik het rekje net weggehaald voordat er een paar aspirant toreadores kwamen oefenen. Je wilt de gastvrijheid tenslotte niet beschamen.
Met groeten Ton
Saai landschap, maar wat een geweldige uitdaging voor de fotograaf. En je hebt je shirt gered. Fijne tocht morgen.
BeantwoordenVerwijderen