Malaga, Valencia

Zet ik de wekker om half zeven?

Rick wil altijd de wekker zetten terwijl ik roep dat we toch al ver voordat die afgaat, wakker zijn.

Half vijf fluistert Rick: ben jij al wakker?

Jaaaaaa.

Proberen te slapen heeft geen zin en om acht uur zijn we klaar voor vertrek.

Wat doen jullie als jullie in Spanje zijn, wordt ons wel eens gevraagd.

Nou, uh, eigenlijk niets. We zitten gelukkig te zijn in en om ons huis.

Maar vandaag, rijdend langs Granada met de besneeuwde toppen van de Siera Nevada, door verschillende naruurparken, langs de prachtige kust van de Mediteranee, tussen de wonderlijke bergen van Murcia en de heerlijke geur van de bloeiende sinaasappelbomen van Valencia zeiden we tegen elkaar dat we Spanje echt tekort doen door alleen maar lui op ons terras te blijven hangen. Alleen al de dag van vandaag leek door alles wat we hebben gezien een week te duren.

Om vier uur ingechecked in een leuk hostal met WIFI en eerst de stad in. Een stempel voor ons pelgrimspaspoort gehaald in de katedraal, zodat we nu officieel pelgrims zijn die gebruik kunnen maken van de pelgrims herbergen langs de Camino. De kerk zelf hebben we, langer dan de minuut die we er normaal voor uit trekken, van binnen bekeken.

Vervolgens zijn we naar het strand gegaan om wat zand op te scheppen. Voor ons is dat het werkelijke begin van de Camino want we zijn van het strand via de Ciudad de las Artes y las Ciencias terug gelopen naar de katedraal. Dus we kunnen aan het eind dan ook werkelijk zeggen dat we van zee naar zee zijn gelopen en Spanje daarmee van oost naar west hebben doorkruist.

Het zand willen we, gedeeltelijk bij Finisterra in de Atlantische oceaan gooien en het andere deel is bestemd voor een Jacobusbeeld in een kerk in Amsterdam. (Rick is alleen de naam van de kerk vergeten)

Toen bleef er nog net wat tijd over om wat tappas te eten en dat ging in een on Spaans rapido tempo. We hadden het ene bordje nog niet leeg of het andere stond alweer op tafel. Nu zijn we toch hongerwolven dus het kwam eigenlijk wel goed uit. En het eten was werkelijk heerlijk.

Morgen wandelen van Valencia via Silla, richting Algemesi waarschijnlijk door de geurende sinaasappelgaarden. Het mag bewolkt zijn zodat we een beetje kunnen wennen.

Met groeten Ton