Wat is nu het leukste van het geven van een kerstconcert? Er is een uitspraak die zegt dat de weg belangrijker is dan het doel. Tja, ik denk dat dat ook zo is maar.....
Maanden hebben we dezelfde liederen gezongen en ook al hebben we daar plezier aan beleefd. Het geven van een concert geeft toch ook wel veel voldoening.
Het publiek heeft genoten en we kregen mooie complimenten. En wat dan helemaal leuk is dat je die complimenten krijgt van mensen die je bekend zijn. Want het volledige publiek bestond uit familie, vrienden, kennissen, collega's, buren etc.
Ook al is dit de derde keer dat ik de kerstliederen bij Nootzaak zing heb ik tijdens de repetities, ook dit jaar weer, nieuwe dingen geleerd. Opnieuw kwam ik fouten tegen die ik vorig jaar beslist niet heb gemerkt, terwijl ik muzikaal ben en noten kan lezen.
Tijdens het concert gebeurde het volgende.
In het lied Lullabye moet ik als bariton na de tenor inzetten. Maar omdat ik even niet oplette was de tenor reeds begonnen en mis ik mijn inzet. Oeps, dacht ik slechts. Waar kan ik nu het best inzetten zodat het lijkt alsof het zo hoort? Geen paniek maar gewoon een constatering en zonder probleem pak ik de draad op. Maar ook de andere zangers bleven kalm en niemand in het publiek heeft er iets van gemerkt.
Ook daar ben ik/ zijn wij gegroeid.
Tijdens de nabespreking onder het genot van een drankje en hapje konden we onze verhalen en ervaringen van de avond kwijt. Toch kwam pas nadat ik in bed lag en het even helemaal stil werd voor mij het leukste naar boven: dat twee mensen uit Den Haag kwamen rijden om ons te horen zingen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten