Begin oktober heb ik vier Chabo kuikentjes gekocht. Leuke kleine kippetjes die niet zo vreselijk kunnen schrapen, daarom mocht dit ras in de beroemde Japansetuinen loslopen. Een gewone kip zou binnen drie dagen zo'n tuin volledig op de schop hebben genomen.
Anyway, ik wilde vier hennetjes want, wil geen gedoe hebben met mijn buren vanwege een haan. Trouwens ik wil zelf ook niet gestoord worden in mijn nachtrust.
De kipjes waren toen nog zo klein dat de boerin niet met zekerheid kon zeggen of het wel hennetjes waren: "maar je krijgt een haaninruilgarantie."
Elke dag voer ik de beestjes, praat ik tegen ze en pak ze af en toe op om te voelen of ze goed groeien. Ook hoor ik dat ze nog steeds piepen in plaats van tokkelen, een teken dat ze nog niet aan de "jaren des onderscheids" zijn gekomen. Toch zag ik vandaag ineens iets anders aan een van de vier: een duidelijke kam en lellen. Een haantje dus.
Sandra, bij deze: ik kom er één ruilen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten