Blind, dom of gewoon uitgekookt

Zelfs Stevie Wonder had het verschil nog kunnen zien.

Lang leve de postcode loterij: u heeft een prijs gewonnen: een pint Ben & Jerry's ijs.

Nadat ik de laatste twee deuren had zwart geschilderd ging ik meteen het ijs ophalen.
Wil jij ook alvast een beetje? vroeg ik Rick na thuiskomst.
Natuurlijk.
Gelukkig houdt hij niet zo van chocolade dus hij een kwart en ik de rest.

Vandaag heb ik mijn winkeltje met groenten en jam geopend. Naast mijn business met eieren een nieuwe bron van inkomsten.

Altijd spannend hoe het gaat lopen. Was er de hele dag een beetje opgewonden van en wilde steeds kijken of er al wat verkocht was.
En of het nu van die spanning was of de sugar bleus, in ieder geval moest ik even chillen op mijn zolder.

Moet ik je nog op een bepaalde tijd roepen?
Nee hoor, ik ben met een uurtje wel weer beneden.
Dus niet.

"Je lag zo lekker te snurken onder je kussentje."

Na drie uur hoor hoorde ik heel zachtjes mijn naam: Ton, word je wakker het is vijf uur.
Tja, drie uur slapen. Ik had het nodig zeker.

Het eerste wat ik deed was kijken of er al jam was verkocht. Warempel. Twee potten weg. Meteen het geld nagekeken.
Eén euro te kort.
Er staan twee maten potten: grote en kleine. De kleine zijn de normale jam potten maat. En de grote zijn die van b.v tomaten saus en derhalve 200 cc groter. Er zit een euro prijsverschil tussen. Ik schijn dus twee kleine te hebben verkocht.

Nou ja misschien is het toch Stevie geweest en gaat het morgen gewoon goed.

Met groeten Ton