Gaan jullie nog iets leuks doen op jullie trouwdag?
Om zeven uur vanmorgen stonden we op straat met onze wandelschoenen aan om de 40 kilometer te lopen die Heiloo van Hoorn scheiden. En met het mooie weer was het een totaal andere ervaring dan de eerdere trainingsdagen.
De eerste uren, de uren die de belofte van de dag nog in zich dragen,konden we genieten van fluitende vogels en brullende kikkers die in de polders volop aanwezig zijn. Ruischende rietkragen, allerlei waterwild met jongen, molens en de kenmerkende stolpboerderijen.
Na vier uur de eerste stop in 's Lands Welvaren , een cafe in Schermerhorn. Dat is niet alleen precies op de helft van de tocht maar ze hebben daar écht huisgemaakte heerlijke appeltaart. En wij zijn echt niet de enigen die dat vinden want het terras zat vol met wielrenners.
De eerste 20 kilometers gaan altijd van een leien dak. Het wordt wordt moeizamer na 25 kilometer en de laatste 15 zijn meestal een beetje afzien.
Nu hebben we vorig jaar dezelfde wandeling ook gemaakt en de laatste kilometers waren we niet vooruit te branden. Ik had blaren en mijn schoenen knelden. Dus toen we eindelijk in het hotel waren is Rick alsnog met de trein naar huis gegaan om mijn nieuwe wandelschoenen op te halen die een maat groter waren.
Vandaag hebben we als kievieten gelopen. Van niets en niemand last gehad. De zon scheen weliswaar ongenadig maar de wind zorgde voor verkoeling. De hele mensheid zat waarschijnlijk op de stranden want het bleef stil op de weg.
En wat was het leukste van de dag? (En ik hoor in gedachten onze vrienden in Spanje al lachen.)
We hebben heerlijk bij de Chinees gegeten.
Morgen weer 40 naar huis. En dan zijn we klaar met de voorbereidingen voor de Nijmeegse.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten