In business

Ik wilde niet teveel druk op de dames leggen en mochten een weekje wennen voordat ik eieren te koop zou aanbieden maar elke dag lagen er al 6 in het hok.

Dus wat weg gegeven, een taart gebakken voor de zangers van Nootzaak en gisteren foldertjes rondgebracht bij de buren.

Vandaag de eerste twaalf verkocht.

De slacht van Lidwien, die eigenlijk Hermien heet, is voorlopig uitgesteld. De man die dat zou doen vond dat ik haar nog een paar weken de tijd moest geven om te wennen aan de nieuwe kippen.

Ik heb het daar nu druk mee. 

Kom ik 's morgens bij het hok lopen alle kleine kippen op de grond en Lidwien zit als een koningin op de stok. Als ik ze uit het nachthok laat houd ik Lidwien even achter en zet haar daarna in een afgesloten stukje van de ren. De anderen lopen dan al rustig door de ren maar op het moment dat ik Lidwien in haar deel zet gaan de anderen voor haar hek staan tokken. Ik zal er maar geen betekenis aan geven maar het lijkt erop dat ze roepen "eigen schuld dikke bult".

Halverwege de dag laat ik ze weer even bij elkaar maar je kan gewoon zien dat de kleine kippen op hun hoede zijn. Regelmatig haalt Lidwien uit naar een hen als die haar te dicht nadert. 

Rond zes uur laat ik Lidwien opnieuw los in de ren. Omdat het dan al een beetje schemert is het allemaal wat rustiger en langzaam aan gaat het spul het hok in.
Dan moet ik bijspringen want Lidwien duldt geen kip naast haar op de stok. Ik zet ze er vervolgens met de hand op. Lidwien maakt dan gewoon een soort gromgeluiden. Ik kijk dan nog een paar tellen door het raampje en als het dan rustig is ga ik weg. Na een minuut of 10 kom ik weer terug en zitten er meestal nog maar twee of drie kleintjes op de stok. Dan wacht ik tot het volledig donker is en zet ik ze weer terug.

Zo bekeken is één euro voor zes eitjes een schijntje.

Met groeten Ton