Tegen natuurlijk

Nu alle gasten weer in het Nederlandse duister zitten is er voor ons tijd om wat te mijmeren in de zon.

Als ik in Nederland dagenlang geen zon zie overvalt deze gedachte me wel eens: hoe is het mogelijk dat op dezelfde tijd in Spanje de zon wel schijnt? Dat het daar warm is en de planten staan te verdrogen. Natuurlijk begrijp ik het wel maar het voelt als schier onmogelijk.

Nu, zittend in de zon en om mij heen kijkend, zie ik allerlei planten bloeien. Januari, Ja?
Gods onmogelijk. Maar net zo tegennatuurlijk is het dat in de zomer, als de tuinen in Nederland op zijn mooist zijn, Spanje een dorre boel is. Dat voelt ook raar.


@&)-,;30-73()&€!;-:  omme.


Half uur later


Ik kan die foto's niet opladen. Ik kan ze alleen nog via een URL of picassa uploaden wat een s..t zooi.
Steeds is er weer iets nieuws bij Blogger.

Nou dan schrijf ik maar over iets anders.


Na het concert van Nootzaak in La Perla de Frigiliana had ik een gesprek met een dame van 93 jaar.
Nog vol levenslust en zeer helder van geest. Wat mij dan altijd interesseert is wat maakt dat ze nog zo vol levenslust is. Want ook deze vrouw heeft heel wat meegemaakt in haar leven.
Wat zij er van zei is " Dat je moet aanvaarden wat het leven brengt en dat gaat makkelijker naarmate je ouder wordt".

Ik begrijp dat ze gelijk heeft maar, zeker na het debacle van het uploaden voelt het als tegennatuurlijk. Maar misschien ben ik daar dan toch nog te jong voor.

Met groeten Ton